تأثير دگر آسيبي بابونه بر تغييرات پارامترهاي فيزيولوژيكي و رشد خردل وحشي در مقايسه با گندم

The effect of allochemical compounds of chamomile on changes in physiological parameters and growth of charlock mustard compared to wheat

آلودگي‌هاي زيست محيطي و ايجاد مقاومت در علف‌هاي هرز نسبت به علف‌كش‌ها، توجه پژوهشگران را به روش‌هاي كنتـرل بيولوژيك علف‌هاي هرز جلب كرده است. در اين راستا، اثر غلظتهاي مختلف (50، 100 و 150 ميليليتر در ليتر) عصاره اندامهاي مختلف (ريشه، اندام هوايي، كل گياه) بابونه بر ويژگي‌هاي جوانه‌زني و رشد اوليه خردل وحشي (L.Sinapis arvensis ( و گندم (Triticum aestivum L.) مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار اجرا گرديد. نتايج نشان داد كه افزايش غلظت عصاره بابونه سبب افزايش پراكسيد هيدروژن، پراكسيداسيون ليپيدي، محتواي پرولين گياه خردل وحشي شد، اما زيستايي سلول، سرعت جوانه‌زني، طول گياهچه، وزن خشك گياهچه و شاخص بنيه گياهچه اين گياه را كاهش داد. وزن خشك گياهچه خردل وحشي و گندم در غلظت 150 ميليليتر در ليتر در سطح احتمال 5 درصد به ترتيب 58/9 و 84/3 گرديد، به بيان ديگر اين صفت در دو گياه مذكور 41 و 15/7 درصد كاهش نشان داد. اگرچه عصاره اندام هوايي بابونه بيش‌ترين تأثير منفي را بر صفات ياد شده در هر دو گياه داشت، ولي خردل وحشي پاسخ شديدتري در مقايسه با گندم نشان داد. عصاره بابونه حتي با كم‌ترين غلظت شاخص بنيه گياهچه خردل وحشي را سه برابر بيش‌تر از گندم كاهش داد. به‌طور كلي نتيجهگيري مي‌شود كه بر اساس تأثيرگذاري شديد عصاره بابونه بر توقف رشد علف هرز خردل وحشي و تأثير اندك بر گياهچه گندم، مي‌توان آن را به‌عنوان كانديدايي قابل تأمل براي توليد علف‌كش طبيعي در مزارع گندم معرفي نمود. علاوه بر اين بقاياي اين گياه در تناوب با گندم به كنترل علف هرز خردل وحشي و كاهش مصرف علفكش‌هاي شيميايي كمك مي نمايد.

Environmental pollution as well as weed resistance to herbicides have attracted the attention of researchers to methods of biological weed control. In this regard, the effect of different concentrations (50, 100 and 150 mL/L) of different organs (roots, shoots, whole plant) of chamomile on some physiological parameters and initial growth of charlock mustard (Sinapis arvensis L.) and wheat (Triticum aestivum L.) were examined. For these purposes, a factorial experiment was performed in a completely randomized design with three replications. The results showed that increasing the concentration of chamomile extract increased hydrogen peroxidation, lipid peroxidation, and proline content of charlock mustard, whereas it suppreseed cell viability, germination rate, seedling length, seedling dry weight and seedling vigor index. The dry weight of charlock mustard and wheat seedlings at a concentration of 150 mL/L at the 5% probability level were 58.9 and 84.3, respectively. In another words, this trait decreased by 41% and 15.7% in the two plants. Although chamomile shoot extract had the most negative effect on the mentioned traits in both plants, charlock mustard showed a more severe response compared to wheat. Even with the lowest concentration, chamomile extract reduced the vigor index of charlock mustard seedlings three times more than that of wheat. In general, it can be concluded that based on the strong effect of chamomile extract on suppressing the growth of charlock mustard and little effect on wheat seedlings, it can be introduced as a viable candidate for natural herbicide production in wheat fields. In addition, the residues of this plant, in rotation with wheat, contsibute to control charlock mustard weeds and reduce the use of chemical herbicides.