مقايسه‌ي كاركردهاي اجرايي، تنظيم هيجاني و حافظه‌ي كاري در دانش‌آموزان با و بدون اضطراب

هدف اين پژوهش مقايسه‌ي كاركردهاي اجرايي، تنظيم هيجاني و حافظه‌ي كاري در دانش‏ آموزان با و بدون اضطراب بود. روش تحقيق از نوع توصيفيعلّي مقايسه‌اي بود. جامعه‌ي آماري اين تحقيق شامل دانش‏ آموزان پسر پايه ششم مقطع ابتدايي شهر ورامين در سال‌تحصيلي 97-1396 بود كه نمونه‌اي به تعداد 150 دانش آموز با روش نمونه‏ گيري تصادفي خوشه‌اي (75 نفر دانش‏آموز با اضطراب و 75 دانش‏آموز بدون اضطراب) انتخاب و در يك طرح علّي مقايسه‌اي شركت كردند. هر دو گروه دانش ‏آموزان از لحاظ بهره هوشي، تحصيلات والدين، سن و جنسيت همتاسازي شدند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌ي كاركردهاي اجرايي كوليج (2002)، پرسشنامه‌ي تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي (2002)، پرسشنامه‌ي حافظه‌ي كاري دانيمن و كارپنتر (1980) و پرسشنامه‌ي اضطراب رينولدز و ريچموند (1987) جمع‌آوري گرديد. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي تي گروه‌هاي مستقل و تحليل واريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه دانش‏ آموزان با اضطراب ميانگين نمره كاركرد اجرايي كمتري از دانش‏ آموزان بدون اضطراب دارند و اين تفاوت به لحاظ آماري معناداراست (5.51 =t، 59=df، 0.001=sig). همچنين يافته‌ها نشان داد ميانگين راهبردهاي تمركز مجدد/برنامه‌ريزي، ارزيابي مثبت و پذيرش (مؤلفه‌هاي متغير تنظيم هيجاني) در گروه بدون اضطراب بالاتر از با اضطراب و ساير راهبردها درگروه با اضطراب بالاتر از گروه بدون اضطراب مي‌باشد؛ و سرانجام تفاوت نمره ميانگين حافظه‌ي كاري (0.84 =t، 59=df، 0.4=sig) در دو گروه (دانش‏ آموزان با وبدون اضطراب) معنادار نمي‌باشد. اضطراب بالا در فرد مي‌تواند باعث ايجاد اختلال در عملكردهاي اجرايي، تنظيم هيجاني و حافظه‌ي كاري شود و با در نظر گرفتن يافته‌هاي فوق، بـه نظـر مي‌رسد براي افزايش سلامت جسـماني، روانـي و اجتمـاعي دانش‌آموزان، آموزش كاركردهاي اجرايي و راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان، بسيار ضروري است.