نقد اسطوره اي داستان رستم و سهراب بر اساس نظريات نورتروپ فراي

Mitosi's Critique of the Story of Rostam and Sohrab According to Northrop Frye's Theories

از رويكردهاي مهم در مطالعات اسطوره‌شناختي متون ادبي، نظريات نورتروپ فراي در اين خصوص است. پژوهش حاضر داستان رستم و سهراب در متن شاهنامه را با الگوي پيشنهادي فراي و با روش توصيفي-تحليلي، بررسي مي‌كند. گردآوري اطلاعات به‌صورت كتابخانه‌اي است. مطابق بررسي‌ها، حضور عناصري مانند اسطورة زوال، مرگ فاجعه‌آميز، قرباني كردن و انزواي قهرمان، داستان را با ميتوس پاييز و تراژدي انزوا در نظرية فراي قرين مي‌نمايد. پس از برشماري مراحل ششگانة تراژدي در الگوي فراي، انطباق آن با سير وقايع اين داستان بررسي گرديد. نهايتاً چنين نتيجه گرفته شد كه بر اساس الگوي تراژدي انزوا، قهرمان اسطوره‌اي يعني رستم به سبب انزواي منتج از وجه خودآگاهي-اش، مرتكب عملي مي‌شود كه تجربه‌اي فردي برايش به همراه دارد. همچنين طبق نظر فراي دربارة نقش اسطوره در انعكاس دورة اجتماعي مؤلف، نتيجه شد كه شكل‌گيري اسطورة رستم و سهراب مي-تواند بازتابي از ديدگاه فردوسي به اوضاع اجتماعي معاصرش باشد.

One of the important approaches in the mythological studies of literary texts is Northrop Frye's Theories. The present study investigates the story of Rostam and Sohrab in Shahnameh by using Frye's proposed model and by a descriptive-analytical method. The method of information gathering is the libraries method. Studies show that the presence of elements such as the myth of decay and death, catastrophic death, sacrifice, and hero isolation draws the story closer to Mitus Fall and the tragedy of isolation in Frye's theory. After mentioning the six stages of the tragedy outlined in Frye's model, its adaptation to the course of this story was examined. In the end, it was concluded that: According to the tragedy model of isolation, the hero of the myth performs an act of isolation that results from his self-consciousness, which brings with him personal experience. In addition, regarding Frye's view of the role of myth in the reflection of the author's social era, it was concluded that the formation of the myth of Rostam and Sohrab could be a reflection of Ferdowsi's view of the social situation of his period.