عنوان مقاله :
تأثير برگزاري دوره مراقبتهاي پايه تروما بر دانش و مهارت پرسنل فوريتهاي پزشكي
عنوان به زبان ديگر :
EFFECT OF PRE-HOSPITAL TRAUMA LIFE SUPPORT (PHTLS) COURSE ON KNOWLEDGE and SKILL OF EMERGENCY MEDICAL PERSONNEL
پديد آورندگان :
حيدرپور، ژيلا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پرستاري و مامايي تبريز - گروه كودكان , دهقان نژاد، جواد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات پيشگيري از آسيب حوادث جاده اي , رجايي غفوري، روزبه دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي , رحماني، فرزاد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي , گيلاني، ندا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده بهداشت - گروه آمار و اپيدميولوژي , داداش زاده، عباس دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات پيشگيري از آسيب حوادث جاده اي
كليدواژه :
تروما , اورژانس , پيش بيمارستاني , دانش , مهارت
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: تروما بهعنوان يكي از مهمترين معضلات جهان در سراسر دنيا قربانيان فرواني به همراه دارد. پرسنل اورژانس پيش بيمارستاني اولين مراقبيني هستند كه بر بالين مصدومان ترومايي حاضر مي شوند و توانمندي اين افراد در نحوه مراقبت از افراد ترومايي در نجات جان بسياري از مصدومان حائز اهميت است. مطالعه حاضر باهدف بررسي تأثير برگزاري دوره مراقبت هاي پايه تروما بر دانش و مهارت پرسنل فوريتهاي پزشكي انجام گرفت.
مواد و روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي تك گروهي قبل- بعد ميباشد كه با شركت 520 نفر در گروههاي 8 نفره از پرسنل اورژانس پيش بيمارستاني استان آذربايجان شرقي در طول سال 1397 انجام گرفت. مداخله بهصورت جلسات آموزشي تئوري و عملي در ايستگاهها در طي 12 جلسه 2 ساعته براي هر گروه انجام شد و دانش و مهارت پرسنل قبل و بعد از انجام مداخلات از طريق آزمون تئوري و آزمون عملي در ايستگاهها با حضور بيمار نماها بررسي شد ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه دانش و چكليست مهارت سنجي دوره مراقبتهاي پايه تروما بود كه هر دو ابزار، از ابزارهاي استاندارد جهاني در اين زمينه مي باشند. در مطالعه حاضر روايي اين ابزارها توسط صاحبنظران حوزه تروما مورد تأييد قرارگرفته و پايايي آنها با آلفاي كورنباخ به ترتيب 0/85 و 0/79 محاسبه شده است. تحليل داده ها با استفاده از نرمافزار نسخه 19 SPSS انجام گرفت.
يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه دانش و مهارت مشاركتكنندگان قبل و بعد از برگزاري دوره آموزشي تفاوت آماري معناداري داشت (0/05>P). برگزاري اين دوره باعث افزايش دانش و مهارت شد، چنانچه كه اختلاف ميانگين و انحراف معيار نمرات دانش و مهارت قبل و بعد از برگزاري دوره، به ترتيب 19/46±11/38 و 22/23±12/60 محاسبه شد و بيشترين افزايش مهارت مشاركت كنندگان در زمينه ارزيابي ثانويه بيمار با اختلاف ميانگين و انحراف معيار 10/82±30/47 بود (0/03=P).
نتيجه گيري: دوره هاي آموزشي مراقبت از بيماران ترومايي به روش هاي جديد مثل استفاده از ايستگاههاي آموزشي و آزموني بيمار نماها در افزايش دانش و مهارت پرسنل اورژانس پيش بيمارستاني مؤثر مي باشد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Trauma as one of the most important problems throughout the world is
accompanied by high mortality. Every year, a large number of people die as a result of trauma. Prehospital
emergency personnel are the first caregivers to arrive at the bedside of a trauma victim, and
their ability to care for the injured is crucial in saving the lives of many injured. This study was
conducted to investigate the effect of pre‐hospital trauma life support (PHTLS) course on knowledge
and skill of emergency medical personnel.
Materials & Methods: The present study is a quasi-experimental study that was conducted in 2018 with
the participation of 520 pre-hospital emergency personnel from the East Azerbaijan, Tabriz, Iran. The
knowledge and skills of the staff were assessed before and after the course through the objective
structured clinical training stations. The data collection tools included a knowledge questionnaire and a
basic skills checklist for trauma care, both of which are global standard tools in this field. In the present
study, the validity of these instruments has been confirmed by experts in the field of trauma and their
reliability was calculated with a Cronbach's alpha of 0.85 and 0.79, respectively. Data analysis was
performed with SPSS version 19 software.
Results: The findings of this study showed that the knowledge and skills of the participants before and
after the training course were statistically significant (p <0.05). The mean difference and standard
deviation of the knowledge and skills scores before and after the course were 11.38 ± 19.46 and
12.60±22.23, respectively. The highest increase in the skills of the participants was in the secondary
evaluation of patients with mean difference and standard deviation of 30.47 ± 10.82 (p= 0.03).
Conclusion: Training courses in trauma patient care with new methods, such as objective structured
clinical training stations, are effective in increasing the knowledge and skills of pre-hospital emergency
personnel.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه