سياست گذاري روابط خارجي جمهوري اسلامي ايران در منطقه خاورميانه با تاكيد بر سوريه « بر اساس نظريه همگرايي منطقه‌اي»

Policy-making of the Islamic Republic of Iran's foreign relations in the Middle East with emphasis on Syria "based on the theory of regional convergence"

با توجه به اين نكته كه يك واحد سياسي جهت حفظ و ادامه حيات خود نيازمند وجود يك همگرايي منطقي ميان اجزاي سازنده­اش است؛ دولت‌هاي خاورميانه جهت مقاومت در برابر واگرايي كه توسط دول خارجي به آنها تحميل شده است نيازمند به ايجاد يك همگرايي ميان خود هستند. همين موضوع سبب گرديده تا ميان بعضي از بازيگران منطقه براي نمونه ايران و سوريه عليرغم نداشتن زبان و فرهنگ و نژاد مشابه يك همگرايي منطقه­اي شكل گيرد. عامل اصلي و زمينه­ي همگرايي منطقه‌اي در روابط ايران و سوريه را مي­توان اتخاذ سياست خارجي يكسان در برابر اسرائيل و همچنين حمايت از حزب الله لبنان و جنبش هاي مقاومت فلسطيني دانست. اين نزديكي روابط در راستاي تأمين امنيت ج. ا.ايران و همچنين سوريه در برابر اسرائيل مي باشد كه در اين راهبردهاي ضد صهيونيستي، حزب الله لبنان نقش كليدي را در سياست خارجه ايران و سوريه بازي مي كند كه توانسته است ضربه‌هاي كاري را چه به لحاظ سياسي و چه به لحاظ نظامي بر اسرائيل وارد آورد. با اين حال اين همگرايي با موانعي مواجه است براي نمونه عربستان به عنوان يكي از مهم­ترين موانع همگرايي منطقه ­اي ايران و سوريه سعي دارد تا با به كارگيري ابزار سياسي، اقتصادي و اعتقادي مانع اين همگرايي گردد. اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي است.

Considering that a political unit needs a logical convergence between its constituent parts in order to survive; Middle Eastern governments need to converge to resist the divergence imposed on them by foreign governments. This has led to a regional convergence among some regional actors, for example Iran and Syria, despite not having the same language, culture and race. The main factor and the ground for regional convergence in Iran-Syria relations can be considered the adoption of the same foreign policy against Israel, as well as the support of Lebanese Hezbollah and Palestinian resistance movements. This closeness of relations in order to ensure security c. Iran, as well as Syria, are against Israel. In these anti-Zionist strategies, Hezbollah in Lebanon plays a key role in the foreign policy of Iran and Syria, which has been able to strike blows at Israel, both politically and militarily. Brought. However, this convergence faces obstacles. For example, Saudi Arabia, as one of the most important obstacles to the regional convergence of Iran and Syria, tries to prevent this convergence by using political, economic and ideological tools. This research is a descriptive-analytical method.