كليدواژه :
يونگ , آنيما , تفرّد , غزل‌هاي اميرهوشنگ ابتهاج
چكيده فارسي :
چكيدهمعشوق در ادبيّات غنايي به‌ويژه غزل، تجلّي‌گاه آنيماست؛ تصوير زميني آن، نمودي از عنصرِ دگرجنس انسانِ دوجنسي است و نمود آسماني آن بر ايزدان و ايزدبانوان مطابقت مي‌يابد. تصويري اشباع‌شده از موجودي غريب؛ فرازماني، ازلي و ابدي، خداگونه، با زيبايي بي‌حد، مهربان و پرستار و مجموعۀ همۀ خوبي‌ها، كه به‌گونه‌اي ناهشيار بر آميزه‌اي از معيارهاي زيبايي‌شناختي تمام دوران‌ها و تمام اقوام بشري تطبيق دارد. آنيما از اساسي‌ترين كهن‌الگوهاي ناخودآگاهِ جمعي يونگ است كه در تكوين شخصيّت مرد، كاركردي اساسي دارد؛ نيمۀ زنانه در مردان، كه به‌خاطر ملاحظات نظام مردسالاري، عموماً با سركوب، مانعِ ابراز وجود او مي‌شويم، غافل كه هرچيزي را كه سركوب مي‌كنيم، خاموش نمي‌شود، بلكه با انرژي بيشتري در زمان و شكلي نامناسب از ناخودآگاه فوران مي‌كند. براي پيشگيري از طغيان آنيما، مرد لازم است ياد بگيرد كه چگونه در ارتباط با نيمۀ زنانه بكوشد و او را در زيستِ خودآگاهي شركت دهد، تا از موهبت‌هاي آن براي شكوفايي و تعالي خود بهره‌مند شود. پژوهش پيشِ رو به‌شيوۀ توصيفي ـ تحليلي و آماري، مطالعه و مطابقت كهن‌الگوي «آنيما» بر غزل‌هايي از هوشنگ ابتهاج است كه هم‌خواني و قابليّت تفسير آنيمايي داشتند؛ ميزان كاميابي «سايه» با كوشش او در شناسايي عنصر زنانۀ روان، رابطه‌اي مستقيم دارد، امّا به‌نظر مي‌رسد شاعر در ارتباط پايدار با عنصر زنانه كامياب نبوده و در بخش قابل توجهي از غزل‌هاي او غلبه با آنيماي منفي باشد، ولي در برخي از غزل‌هايش ناهمواري‌هاي تفرّد را كم‌وبيش پيموده است.
چكيده لاتين :
The lover is the manifestation of anime in lyrical literature, especially sonnets. Its terrestrial image is a representation of the heterosexual element of bisexual man, and its celestial appearance corresponds to gods and goddesses, i.e. saturated image of a strange creature that is transcendental, primal, eternal, and God-like, with infinite beauty and kindness, being a nurse and a collection of all goodness. It subconsciously adapts to a mixture of aesthetic criteria of all eras and all human races. Anima is one of the most fundamental archetypes of Jung's collective unconscious, playing a fundamental role in the development of male personality, the feminine half in men, which because of the patriarchal system’s considerations is generally repressed, prevented from expressing themselves, unaware that everything we suppress is not extinguished but, rather, erupts with more energy from the subconscious at an inappropriate time and form. To prevent anima’s eruption, a man needs to learn how to strive in relation to the female half and have it engaged in a life of self-awareness, so that he can enjoy its gifts for its flourishing and transcendence. The present research employs a descriptive-analytical and statistical method to study the correspondence of "anima" archetype on the sonnets of Houshang Ebtehaj that were in harmony and capable of interpreting anime. The extent of his success is directly related to his efforts to identify the feminine element of the psyche. But it seems that the poet has not been successful in a stable relationship with the female element. While in the majority of his sonnets he has overcome the negative anime, in some of the others he has more or less gone through the unevenness of individuality.
