نقش واسطه اي راهبردهاي مقابله‫ اي در رابطه خودشفقت‫ ورزي با تبعيت از درمان در بيماران قلبي- عروقي

The Mediating Role of Coping Strategies in the Relationship between Self-compassion and Adherence to Treatment in Cardiovascular Patients

زمينه و هدف: تبعيت از درمان، از عوامل اصلي دستيابي به حداكثر كارآيي باليني است. به نظر مي‫رسد خودشفقت‫ ورزي و راهبردهاي مقابله اي بيماران، مي ‫توانند در بهبود تبعيت از درمان تاثيرگذار باشند. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش واسطه اي راهبردهاي مقابله اي در رابطه خودشفقت ورزي با تبعيت از درمان در بيماران قلبي عروقي انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع تحقيقات همبستگي به روش معادلات ساختاري بود. تعداد 234 نفر از بيماران قلبي- عروقي مراجعه كننده به مركز تخصصي قلب شهيد مدني تبريز در بهار 1400 بصورت نمونه هاي در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقياس خودشفقت ورزي ريس و پرسشنامه مقابله با موقعيت‫هاي استرس‫زاي اندلر و پاركر و تبعيت از درمان مدانلو، جمع آوري و با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (همبستگي پيرسون و تحليل مسير) و با بكارگيري نرم افزار SPSS-24 و AMOS-24 تحليل گرديدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه خودشفقت ورزي و راهبرد مقابله اي مساله محور روي تبعيت از درمان، تاثير مستقيم و مثبت داشت (0/001>p). در حالي كه تاثير مستقيم و منفي راهبرد هيجان محور و اجتنابي روي تبعيت از درمان مشاهده شد (0/001>p). همچنين خودشفقت ورزي بر راهبرد مساله محور (0/001>p) اثر مستقيم، مثبت و معنادار و بر راهبردهاي هيجان محور و اجتنابي (0/001>p) اثر مستقيم، منفي و معنادار داشت. در ادامه نتايج آزمون سوبل نشان داد كه خودشفقت ورزي بواسطه راهبردهاي مقابله اي (راهبرد مساله محور، 0/19=β؛ راهبرد هيجان محور، 0/08=β؛ راهبرد اجتنابي، 0/11=β)، تاثير غيرمستقيم، مثبت و معنادار روي تبعيت از درمان داشته است (0/001>p). نتيجه گيري: نتايج تاييد كردند كه خودشفقت ورزي به واسطه راهبردهاي مقابله اي، موجب افزايش تبعيت از درمان مي‫گردد. با توجه به يافته هاي بدست آمده، مي‫توان برنامه هاي آموزشي كه بر خودشفقت ورزي و بكارگيري راهبردهاي مقابله اي سازگارانه بيماران تاثيرگذار باشد، تدارك ديد.

Background & aim: Treatment adherence is one of the main factors in achieving maximum clinical efficacy. It seems that self-compassion and coping strategies of patients, can be effective on improving treatment adherence. The aim of this study was to investigate the mediating role of coping strategies in the relationship between self-compassion with treatment adherence in cardiovascular patients. Methods: This research was correlational research using structural equation method. The number of 234 cardiovascular patients referred to the center of the heart of Shahid Madani in 2021 was selected as available samples. Data were collected using Raes's Self-Compassion Scale and coping with the stressful situations of Endler & Parker and Modanloo's Adherence questionnaire and then analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (Pearson correlation and path analysis) in SPSS-24 and AMOS-24 software. Results: The results showed that self-compassion and Problem-Focused coping strategy had a direct, positive and significant effect on treatment adherence (p<0.001), while Emotion- Focused and avoidance strategies had a direct, negative, and significant effect on treatment adherence (p<0.001). Self-compassion also had a direct, positive, and significant effect on Problem-Focused strategy (p<0.001) and a direct, negative, and significant effect on Emotion- Focused and avoidance strategies (p<0.001). The results of Sobel test showed that selfcompassion through coping strategies (Problem-Focused Strategy, β=0.19; Emotion-Focused Strategy, β=0.08; Avoidance Strategy, β=0.11) had an indirect, positive and significant effect on treatment adherence (p<0.001). Conclusion: The results confirmed that self-compassion through coping strategies increased treatment adherence through coping strategies. According to the findings, it is possible to prepare educational programs that affect self-compassion and the using of adaptive coping strategies of patients.