تأثير بازي‌هاي بومي محلي بر تبحر حركتي در كودكان 13-10 ساله شهر تهران باهوش هيجاني بالا و پايين

The Effect of Local Indigenous Games on Motor proficiency in Elementary School Boys in Tehran with High and Low Emotional Intelligence

در اين مقاله، تأثير بازي‌هاي بومي محلي بر تبحر حركتي در كودكان 13-10 ساله شهر تهران باهوش هيجاني بالا و پايين بررسي‌شده است. 30 كودك با ميانگين سني (04/1 ± 46/11) از بين مدارس منطقه هفت تهران به روش هدفمند و بر اساس نمره كلي هوش هيجاني حاصل از پرسشنامه شوت و همكاران انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به دو گروه 15 نفره باهوش هيجاني بالا و پايين تقسيم شدند، به‌طوري‌كه تفاوت معني‌داري در تبحر حركتي دو گروه وجود نداشت. براي سنجش تبحر حركتي از آزمون برونينكس-اوزرتسكي دو استفاده شد. مداخلات تمريني به مدت هشت هفته در يك سالن ورزشي به‌طور يكسان براي دو گروه انجام شد. اين تمرينات در هر هفته سه جلسه و هر جلسه 90 دقيقه بود كه 20 دقيقه ابتدايي به گرم كردن، 15 دقيقه پاياني به سرد كردن و 55 دقيقه باقي‌مانده مداخلات بازي محور بود. نتايج حاصل از آزمون تي مستقل نشان داد كه بين دو گروه بعد از مداخله اختلاف معني‌داري وجود دارد. كودكان باهوش هيجاني بالا تبحر حركتي بالاتري داشتند. ازاين‌رو، بر اساس مزيت بازي‌هاي حركتي انتخاب‌شده، به‌كارگيري اين روش تمريني در مدارس مي‌تواند كمك‌كننده باشد. همچنين مربيان ورزشي مي‌توانند هوش هيجاني را به‌عنوان يك متغير مؤثر دررسيدن كودكان به سطوح بالاي عملكرد ورزشي در نظر بگيرند.

In this paper, the local indigenous games have been studied on motor proficiency of 10-13-year-old boys with high and low emotional intelligence. A total of 30 children with a mean age of (11.46 ± 1.04) were selected from the schools of District 7 of Tehran via purposeful method, and based on the general score of emotional intelligence from Shoot et al. The participants were divided into two groups of 15 people with high and low emotional intelligence, and there was no significant difference in motor proficiency between the two groups. To assess emotional intelligence, the Shoot et al. questionnaire and for motor proficiency Bruninx-Oseretsky test were used. Exercise interventions were performed for 8 weeks in a gym in the same way for both groups. These exercises were three sessions per week with each session lasting 90 minutes, consisting of 20 minutes of warm-up, 15 minutes to cool down at the end, and the remaining 55 minutes in between for game interventions. The results of independent t-test revealed a significant difference between the two groups after the intervention. Specifically, the children with a high emotional intelligence had greater Motor Proficiency. Hence, based on the advantage of the chosen motor games, use of this practice in schools can be helpful. Also, sports educators can consider emotional intelligence as an effective variable in supporting children towards high levels of athletic performance.