عنوان مقاله :
اثر آرايشهاي منتخب تمرين بر اكتساب و يادگيري زمانبندي نسبي يك تكليف حركتي: با تأكيد بر رويكرد يادگيري آشكار و پنهان
عنوان به زبان ديگر :
The effect of selected practice arrangement on acquisition and learning of the relative timing of a motor task: Emphasis on implicit and explicit approaches
پديد آورندگان :
نظري كاكوندي، سعيد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - يادگيري حركتي، مشهد، ايران , صابري كاخكي، عليرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - يادگيري حركتي، مشهد، ايران , طاهري تربتي، حميدرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي - يادگيري حركتي، مشهد، ايران , رهبان فرد، حسن دانشگاه بوعلي سينا همدان، ايران
كليدواژه :
تمرين نظام دار فزاينده , يادگيري حركتي ضمني , يادگيري كم خطا و پرخطا , زمانبندي نسبي
چكيده فارسي :
هدف از مطالعه حاضر بررسي آرايش مختلف تمرين بر يادگيري زمانبندي نسبي يك تكليف حركتي بود. بدين منطور 64 شركتكننده بصورت در دسترس با دامنه سني (4= انحراف معيار ،22= ميانگين) انتخاب و به صورت تصادفي در پنج گروه (كنترل، كمخطا، پرخطا، تصادفي و نظامدار فزاينده) تقسيم شدند. اين پژوهش در چهار مرحله: الف) پيش آزمون (10 كوشش)، ب) سه جلسه اكتساب براي هر گروه آزمايشي(45 كوشش در هر جلسه در مجموع 135 كوشش تمريني)، ج) يادداري10دقيقه و 24 ساعته (10 كوشش براي هر آزمون) پس از مرحله اكتساب، د) انتقال 10 دقيقه و 24 ساعته (10 كوشش براي هر آزمون) پس از مرحله اكتساب انجام شد. در مرحله اكتساب، چهار گروه آزمايشي، بجز گروه كنترل، تكليف زمانبندي را با سه سطح دشواري متفاوت(ساده، متوسط، دشوار) با دريافت بازخورد تمرين كردند. تحليل دادهها با استفاده از آناليز واريانس مركب، تحليل واريانس يك طرفه (ANOVA) و آزمون تعقيبي LSD انجام گرفت. يافتهها در زمانبندي نسبي (RMSE) نشان داد كه در پيشآزمون تفاوت معناداري بين گروهها وجود ندارد. به علاوه، در آزمونهاي يادداري و انتقال، گروههاي كمخطا و نظامدار فزاينده عملكرد بهتري نسبت به گروههاي ديگر داشتند، همه (05/0≥PS). همچنين در آزمون انتقال تكيف ثانويه (24 ساعت) گروههاي كمخطا و نظامدار فزاينده عملكرد بهتري در مقايسه با ساير گروهها داشتند، همه (05/0≥PS). نتايج حاكي از آن است كه تمرين در گروههاي كمخطا و نظامدار فزاينده منجر به يادگيري بهتر تكليف و تعميمدهي بهتر آن به شرايط جديد ميگردد. اين يافتهها مطابق با نظريههاي يادگيري پنهان و بازپردازش آگاهانه ميباشند.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to investigate the different arrangement of practice on the learning the relative timing was a fine motor task. For this reason 64 Participants were selected aged 22±4 years as accessible samplas randomly assigned to one of 5 groups (control, errorful, errorless, gradual increases and random). This study was carried out in four phases which including, which included pre-test (PRT), acquisition (ACQ), and 10-min and 24-hr, delayed retention and transfer tests. First phase (pre-test), subjects participated in 10 trials without knowledge of results (KR) on four-segment timing task. In the acquisition phase, a timing task with three different difficulty levels (simple, moderate, and difficult) was practiced in three sessions of 45 trials with feedback on the total movement time (TMT) and time of each segment of the task (intermediate times; ITs) by experimental groups, except for control. Then, 10-min and 24-hours after the acquisition phase, delayed retention and transfer tests were performed. The findings showed that there was no significant difference between the groups in the pre-test. However, in the 10 minute and 24 hour retention / transfer tests, all groups performed better than the control group. Additionally, in all retention and transfer tests, errorless and gradual increases groups in the relative timing (intermediate times) (RMSE), These results show that practice in gradual increases and errorless groups leads to a better learning of the task and its generalization to new conditions that are consistent with the implicit learning and reinvestment theories.
عنوان نشريه :
رفتار حركتي