شماره ركورد :
1286522
عنوان مقاله :
بررسي اثر فيتو استروژن جنستئين بر هورمون هاي جنسي لارو ماهي قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) در مرحله تمايز جنسي
عنوان به زبان ديگر :
Study on the effect of phytoestrogen genistein on sex hormones of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) larvae in sex differentiation stage
پديد آورندگان :
باشتي، طيبه دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده شيلات و محيط زيست - گروه شيلات، گرگان، ايران , ايمانپور، محمدرضا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده شيلات و محيط زيست - گروه شيلات، گرگان، ايران , حسين زاده صحافي، همايون سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، تهران، ايران , ضرغام، داود دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - دانشكده شيلات و محيط زيست - گروه شيلات، گرگان، ايران
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
181
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
188
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
جنستئين , قزل آلاي رنگين كمان , هورمون , فيتواستروژن
چكيده فارسي :
فيتواستروژن ها مواد گياه پايه و ضد مغذي هايي هستند كه معمولاً داراي فعاليت هاي استروژنيك مي باشند. اين مواد بر روي تحول گنادي و تمايز جنسي در برخي از گونه هاي آبزيان تاثيرگذارند. فيتواستروژن ها ممكن است اثر مشابهي با استروژن داشته و يا بالعكس توان بلاك كردن اثر استروژن ها را داشته باشند. يكي از گياهاني كه در جيره غذايي ماهيان و مخصوصاً ماهي قزل آلا مورد استفاده قرار مي ­گيرد، سويا و مشتقات آن است. يكي مهم ترين تركيبات فيتواستروژني موجود در سويا جنستئين مي باشد. در مطالعه حاضر، جنستئين در 3 دوز 40، 400 و 800 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم خوراك براي لاروها در دوره تمايز جنسي تجويز شد. هم چنين تيمار 17 بتا- استراديول و تيمار متيل تستوسترون نيز براي مقايسه در نظر گرفته شد. لاروهاي يك تيمار نيز به عنوان تيمار شاهد هيچ گونه هورموني دريافت نكردند. مدت تجويز خوراك هورموني به لاروها 60 روز از زمان شروع تغذيه فعال بود و در پايان دوره غذادهي هورموني، مقادير هورمون هاي 17 بتا- استراديول، تستوسترون و 17 OH- پروژسترون، سطح ويتلوژنين و هم چنين سطح فسفات آزاد در تيمارهاي مختلف بررسي و مقايسه شد. نتايج نشان داد كه در پايان دوره غذادهي هورموني، فيتواستروژن جنستئين تأثير حاد و قابل توجهي بر روي سطح استروئيدهاي جنسي و نيز ويتلوژنين لارو ماهي قزل آلا نداشت و تا حدي كاهش استروئيدهاي جنسي علي الخصوص 17 بتا- استراديول و 17 OH- پروژسترون را ايجاد نمود به طوري كه بيش ترين سطح هورمون 17 بتا- استراديول در تيمار E اندازه گيري شد و تيمارهاي حاوي جنستئين داراي مقادير پايين تري از اين هورمون بودند (P≤0.05). هم چنين سطح ويتلوژنين نيز در تيمارهاي جنستئيني تا حدي پايين تر بود ولي تغيير در ميزان جنستئين خوراك اختلاف معني داري در اين خصوص از خود نشان نداد (P>0.05).
چكيده لاتين :
Phytoestrogens are plant-based and anti-nutrient substances that usually have estrogenic activities. These substances affect gonadal evolution and sexual differentiation in some aquatic species. Phytoestrogens may have a similar effect to estrogen or, conversely, have the ability to block the effect of estrogens. One of the plants used in the diet of fish, especially Rainbow trout, is soy and its derivatives. One of the most important phytoestrogenic compounds in soy is Genistein. In the present study, genistein was administered in three doses of 40, 400 and 800 mg/kg of feed to larvae during the sex differentiation period. 17 beta-Estradiol treatment and Methyl Testosterone treatment were also considered for comparison. The larvae of one treatment did not receive any hormones as a control treatment. The duration of hormonal feeding to larvae was 60 days from the beginning of active feeding and at the end of the hormonal feeding period, the levels of 17 beta-Estradiol, Testosterone and 17 OH-Progesterone, Vitellogenin level and free phosphate level in different treatments were evaluated and compared. The results showed that at the end of the hormonal feeding period, phytoestrogen Genistein did not have an acute and significant effect on the levels of sex steroids and Rainbow Trout larvae Vitellogenin and partially reduced sex steroids, especially 17 beta-Estradiol and 17 OH-progesterone. The highest level of 17 beta-Eestradiol was measured in treatment E and the treatments containing Genistein had lower levels of this hormone (P≤0.05). Also, the level of Vitellogenin was somewhat lower in the treatment of Genistein but the change in the amount Feed Genistein did not show a significant difference in this regard (P> 0.05).
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
محيط زيست جانوري
فايل PDF :
8680142
لينک به اين مدرک :
بازگشت