پيش بيني سازگاري اجتماعي براساس سبك هاي دلبستگي و راهبردهاي نظم دهي شناختي هيجان

زمينه: پژوهش هاي پيشين به طور گسترده، عوامل مرتبط باسازگاري اجتماعي را شناسايي كرده اند، اما علي‌رغم اهميت قابل توجه نقش روابط اوليه، سبك‌هاي دلبستگي و تأثيرات آن در روابط آتي، مطالعات اندكي به بررسي ارتباط بين سبك‌هاي دلبستگي و سازگاري اجتماعي پرداخته‌اند. باتوجه به اهميت تحولي دوران نوجواني و تغييرات غيرقابل اغماض آن در روابط اجتماعي، درك كافي از نقش نظم‌دهي‌شناختي هيجان در تبيين سازگاري اجتماعي وجود ندارد. همچنين مي توان گفت فقدان راهبردهاي سازش يافته نظم‌دهي‌شناختي هيجان از عوامل اساسي ناسازگاري در دوران نوجواني است.هدف: پژوهش حاضر باهدف پيش‌بيني سازگاري اجتماعي بر اساس سبك‌هاي دلبستگي‌ و نظم‌دهي‌شناختي هيجان انجام شد.روش: اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است. در اين پژوهش 337 دانش‌آموز دختر در مقطع دبيرستان به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. از شركت‌كنندگان درخواست شد تا مقياس سازگاري بل (بل، 1934)، مقياس دلبستگي بزرگسالان (هازن و شيور، 1987) و مقياس نظم‌دهي‌شناختي هيجان (گارنفسكي و كرايج، 2006) را تكميل كنند. براي تحليل داده‌هاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون همزمان استفاده شد و كليه مراحل با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه با افزايش نمره فرد در راهبردهاي سازش يافته نظم‌دهي‌شناختي هيجان (0/05 p ، 0/6 r=) و سبك دلبستگي ايمن (0/05 p ، 0/49 =r) سازگاري اجتماعي افزايش مي‌يابد. از سوي ديگر نتايج پژوهش نشان داد كه با كاهش نمره فرد در راهبردهاي سازش نايافته نظم‌دهي‌شناختي هيجان (0/05 p ، 0/54 =r)، سبك دلبستگي دوسوگرا (0/05 p ، 0/31 = r) و سبك دلبستگي اجتنابي (0/05 p ، 0/30 =r) سازگاري اجتماعي افزايش مي‌يابد. نتايج پژوهش همچنين نشان داد كه تركيب متغيرهاي پژوهش به‌طور معني‌داري با سازگاري اجتماعي رابطه دارند و 54 درصد از واريانس آن را تبيين مي‌كنند ( 0/05 p ، 0/54 = R^2).نتيجه‌گيري: وجود حساسيت و پاسخگويي در مراقبت و هيجان‌ها نقشي اساسي در سازگاري اجتماعي دارند. استفاده از مداخلات مبتني برترميم سبك‌هاي دلبستگي و آموزش راهبردهاي سازش يافته نظم دهي شناختي هيجان در ارتقاء سازگاري اجتماعي مؤثر است