تحليل تعامل بازيگران خوشه هاي كسب وكار دوسوتوان: شناسايي راهبردها با نظريه بازي‌ها

رويكرد توسعه خوشه‌اي به‌عنوان يكي از راهبردهاي نوين توسعه صنعتي در دو دهه اخير مورد توجه سياست‌گذاران كشورها قرار گرفته است. خوشه هاي كسب وكار به عنوان يك تمركز مكاني از بنگاه‌ها با فرصت‌ها و تهديدهاي مشترك به منظور ادامه حيات در يك محيط رقابتي پرتلاطم، نيازمند توجه همزمان به كاوش فرصت‌هاي آينده و بهره‌برداري از قابليت‌هاي كنوني بوده و تحقّق دوسوتواني در خوشه‌هاي كسب وكار به عنوان سيستم‌هاي‌ باز با پيوندهاي پيچيده اقتصادي و اجتماعي، نيازمند شناخت تعامل ميان بازيگران و توجه به ترجيحات آنهاست. اين تحقيق از منظر گردآوري اطلاعات، توصيفي و از نظر نوع داده‌ها كيفي بوده و مبتني بر مطالعه مقالات، اسناد سياستي، گزارش‌ها و مصاحبه با خبرگان انجام شده است. به دليل پيچيدگي مناقشه ميان بازيگران، با استفاده از يك مدل‌ نظريه بازي‌ها موسوم به مدل گراف، تعاملات و ترجيحات ميان بازيگران مختلف خوشه هاي كسب وكار دوسوتوان مدل‌سازي و تحليل شده و بر اساس آن محتمل‌ترين نتايج ارائه گرديده است. نتايج مدل نشان مي‌دهد دولت، بنگاه‌هاي خوشه هاي كسب وكار و مراكز علمي و تحقيقاتي سه بازيگري هستند كه با بهبود يك‌جانبه در وضعيت تعادلي جديد قرار مي‌گيرند در حالي كه نهادهاي تامين مالي و مراكز خدمات توسعه كسب وكار، وضعيت تعادلي جديدي ندارند.