پديد آورندگان :
زارع، روح الله دانشگاه دريانوردي و علوم دريايي چابهار - دانشكده علوم دريايي - گروه زيست دريا، چابهار، ايران , افتخار واقفي، مهديه سادات دانشگاه دريانوردي و علوم دريايي چابهار - دانشكده علوم دريايي - گروه زيست دريا، چابهار، ايران
كليدواژه :
فراواني , لارواسه , تغييرات ماهانه , جزيره هرمز
چكيده فارسي :
اعضاي رده لارواسه (Larvacea) يا اپنديكولاريا (Appendicularia)، از غالب‌ترين اجتماعات زئوپلانكتوني معلق خوار بوده كه به صورت گسترده‌اي در اكثر درياها و اقيانوس هاي دنيا يافت مي‌شوند. در اين مطالعه، به منظور بررسي تغييرات ماهانه‌ي اين اجتماعات در آب هاي ساحلي اطراف جزيره هرمز، نمونه برداري از مرداد 1390 الي خرداد 1391 با استفاده از تور پلانكتون 300 ميكرون انجام گرفت. عمليات نمونه برداري به صورت مورب و از نزديك بستر تا سطح آب در چهار جهت جغرافيايي جزيره و در هر جهت نيز در دو ايستگاه انجام شد. در اين مطالعه، 9 گونه از رده لارواسه متعلق به چهار جنس از جمله دو گونه شناسايي نشده تشخيص داده شدند؛ Oikopleura dioica، O. longicuada، O. fusiformis، O. rufescens، Stegosoma magnum، Megalocercus huxleryi، Fritillaria formica digitata، O.sp1 و O. sp2. اين گونه‌ها در 80% نمونه‌ها وجود داشتند. بيش ترين فراواني در ماه فروردين (57.94 ±32.3 ind. m-3) و كم ترين فراواني نيز مربوط به ماه مرداد (بدون حضور نمونه) بود.
چكيده لاتين :
The class of Appendicularians or Larvacea are marine suspension feeders that found widely in most oceans in the world, often being one of the most common groups in zooplankton communities. In this study, monthly sampling was carried out around the coastal waters of Hormuz Island, in the Persian Gulf from August 2011 to June 2012 with a plankton net (300µm mesh size). Oblique tows were made from near the bottom to the surface at four localities (South, North, East and West) of the Island each having two stations. 9 species (including two unidentified species) belonging to four genera, notably Oikopleura dioica, O. longicuada, O. fusiformis, O. rufescens, Stegosoma magnum, Megalocercus huxleyi, Fritillaria formica digitata. O. rufescens, O. longicuada, O. fusiformis, Oikopleura sp1 and O. sp2 occurred in more than 80% of the samples. Maximum abundance was during the April (57.94 ±32.3 ind. m-3), while minimum values occurred in August (zero ind. m-3).
