اثربخشي آموزش توانش هاي مبتني بر روانشناسي مثبت نگر برخودكارآمدي و ذهن آگاهي در ورزش بيماران رواني مزمن

The efficacy of skills training based on positive psychology on self-efficacy and mindfulness in sports of chronic mental patients

اختلال ­هاي روان­ پزشكي نوعي بيماري است كه افراد از مشكلات عاطفي و احساسي رنج برده و تمامي جنبه ­هاي زندگي فرد را در برمي ­گيرد. پژوهش­ هاي زيادي به بررسي اثربخشي درمان هاي شناختي ورفتاري ونسل سوم بر بهبود عملكرد بيماران رواني پرداخته است، اما مسئله اصلي اين است كه درمان­هاي نوين ازجمله ­توانش ­هاي مبتني بر روانشناسي مثبت­نگر برخودكارآمدي و ذهن ­آگاهي اين بيماران تأثيردارد؟ هدف: اين پژوهش با هدف كلي، بررسي اثربخشي توانش ­هاي روانشناسي مثبت ­نگر بر خودكارآمدي ­دركنارآمدن بامشكلات و ذهن آگاهي درورزش بيماران رواني مزمن انجام گرفت. روش: اين پژوهش از نوع نيمه ­آزمايشي با طرح پيش­ آزمون – پس­ آزمون ­ با گروه گواه است. جامعه آماري­ را كليه بيماران رواني مزمن مرد مقيم مركز شبانه ­روزي بيماران رواني روزبه در شهر زاهدان در سال 1399 تشكيل دادند. 30 نفر از بيماران به روش نمونه ­گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه ­آزمايش (15 نفر) وگواه (15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش برنامه­ ي آموزشي روانشناسي مثبت ­نگر (كوئيليام، 2003) را در هشت جلسه 90 دقيقه ­اي (هرهفته ­دوجلسه) دريافت كرد. و گروه گواه مداخله ­اي دريافت نكرد. ابزار اندازه گيري مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه خودكارآمدي در كنارآمدن با مشكلات چسني (2003) و پرسشنامه ذهن ­آگاهي در ورزش (زينوت، 2012) بود. تجزيه ­وتحليل اطلاعات بدست آمده از اجراي پرسشنامه­ ها در دو بخش توصيفي و استنباطي با استفاده از آزمون (كواريانس چندمتغيري و تك ­متغيري) انجام پذيرفت. يافته­ ها: نتايج تحقيق كنوني نشان داد آموزش توانش­ هاي مبتني بر روانشناسي مثبت­ نگر بطور معناداري منجر به افزايش "خودكارآمدي در كنارآمدن با مشكلات"و"ذهن ­آگاهي در ورزش" بيماران رواني مزمن شده است (0/001 p<). نتيجه‌گيري: باتوجه به اثر مثبت اين مداخله برخودكارآمدي در كنارآمدن با مشكلات و ذهن­ آگاهي در ورزش، برروي بيماران رواني مزمن مي ­توان تحقيقات گسترده ­تري روي ساير گروه ­ها با بيماري­ هاي مزمن، و مقايسه آن با نتايج پژوهش ­هايي از اين دست انجام گيرد.

Psychiatric disorders are a type of illness in which people suffer from emotional problems that affect all aspects of a person's life. Numerous studies have examined the effectiveness of third-generation cognitive and behavioral therapies on improving the performance of the mentally ill. Nevertheless, the main question is whether the new therapies, including positive psychology- based skills, affect the self-efficacy and awareness of these patients? Aims: This study aimed to investigate the effectiveness of positive psychology skills on self-efficacy, problem solving, and mindfulness in chronically mentally ill patients. Methods: This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group The statistical population consisted of all chronic male mental patients attending the center overnight in Roozbeh mental patients in Zahedan in 1399Thirty patients were selected by convenience sampling method and randomly assigned to experimental (n=15) and control (n=15) Experimental group (positive psychology Quailiam,2003) received eight 90-minute sessions (biweekly). The control group received no intervention. The measurement instruments used in the study were the Self-Efficacy Questionnaire for Coping with Chesney Problems (2003) and the Mindfulness in Sports Questionnaire. The data obtained from the questionnaires were analyzed in two sections descriptively and inferentially using tests (multivariate and univariate covariance). Results: The results of the analysis of covariance showed that the skills training based on Positive Psychology is effective on "self-efficacy in coping with problems" and "mindfulness in exercise" of chronically mentally ill people (p<0.001). Conclusion: Due to the positive effect of this intervention on self-efficacy in dealing with problems and mindfulness in sports, more extensive research can be done on other groups of chronic mental patients with chronic diseases and its comparison with the results of such studies.