تبيين قلمرو فقهي عزاداري (به مثابه روش تربيتي)

تبيين قلمرو فقهي عزاداري (به‌مثابه روش تربيتي)اين پژوهش با استفاده از روش تحليلي و توصيفي و به‌منظور بررسي قلمرو فقهي عزاداري، به‌مثابه يك روش تربيتي، انجام شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد با اين‌كه اندوه و عزاداري براي معصومين؟عهم؟ و همچنين متوفي از اهميت تربيتي و رواني زيادي برخوردار است، در مورد قلمرو و حد و مرز آن از منظر فقه اسلامي اختلاف نظر وجود دارد. برخي بر كراهت مطلق يا حرمت بيش از سه روز، و برخي ديگر بر جواز تأكيد مي‌ورزند. قائلان به جواز نيز در عدم تحديد زماني و تحديد تا سه روز، متفاوت‌اند. نظر اهل سنت نيز در اين مورد مختلف است. بااين‌همه، اندوه و عزاداري براي معصومين؟عهم؟ و همچنين براي شوهر متوفا استثناست. عزاداري براي معصومين؟عهم؟ هميشه امري مقدس و ارزشمند است؛ زيرا در مراسم عزا و بزرگداشت ايشان، احياي امر اهل‌بيت؟عهم؟، بيان فضايل و سيره آنان مطرح مي‌شود. همچنين عزاداري زن براي شوهر، براساس قرآن و سنت، چهار ماه و ده روز، به‌عنوان عده وفات، واجب است.