اثر مخارج آموزش عمومي و بي‌ ثباتي اقتصاد كلان بر سرمايه انساني در ايران

The Effect of Public Education Expenditures and Macroeconomic Instability on Human Capital in Iran

هدف اين مقاله بررسي اثر مخارج آموزش عمومي و بي‌ثباتي اقتصاد كلان بر سرمايه انساني در ايران در دوره زماني 1350-1398 است. براي اين منظور، ابتدا بي‌ثباتي اقتصاد كلان با استفاده از الگوي ماركوف-سوئيچينگ گارچ (MSGARCH) استخراج گرديد، سپس با استفاده از الگوي خود‌رگرسيون با وقفه‌هاي توزيعي غير‌خطي (NARDL) ملاحظه گرديد كه در بلند‌مدت و كوتاه-مدت رابطه مثبت و معني‌داري بين مخارج آموزش عمومي و سرمايه انساني وجود دارد. همچنين نتايج حاصل از برآورد ضرايب بلند‌مدت تغييرات مثبت و منفي بي‌ثباتي اقتصاد كلان بر سرمايه انساني نشان مي‌دهد كه هر دو ضريب در بلند‌مدت نامتقارن، منفي و معني‌دار هستند. در كوتاه-مدت بين تغييرات مثبت بي‌ثباتي اقتصاد كلان و سرمايه انساني رابطه معني‌دار وجود دارد ولي بين تغييرات منفي بي‌ثباتي اقتصاد كلان و سرمايه انساني رابطه معني‌داري وجود ندارد.

The purpose of this paper is to investigate the effect of public education expenditures and macroeconomic instability on human capital in Iran in period 1971-2019. For this, macroeconomic instability was first extracted using the Markov Switching-Garch (MS-GARCH) model. Then, using Nonlinear AutoRegressive Distributed Lag (NARDL) model, we saw that there is a positive and significant relationship between public education expenditure and human capital in the long-run and short-run. Also, the results of estimating the long-run coefficients of positive and negative changes in macroeconomic instability on human capital showed that both coefficients are asymmetric, negative and significant in the long run. In the short run, there is a significant relationship between positive changes in macroeconomic instability and human capital, but there is no significant relationship between negative changes in macroeconomic instability and human capital.