عنوان مقاله :
ارزيابي نابرابري درآمدي در مناطق شهري ايران وبرآورد سهم سطوح تحصيلات درايجاد نابرابري درآمدي
عنوان به زبان ديگر :
Assessing income inequality in Iran's urban regions and estimating the share of education level in creating inequality
پديد آورندگان :
اميدوار، الناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم وتحقيقات - دانشكده مديريت و اقتصاد - گروه اقتصاد، تهران، ايران , غفاري، فرهاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم وتحقيقات - دانشكده مديريت و اقتصاد - گروه اقتصاد، تهران، ايران , معمارنژآد، عباس دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم وتحقيقات - دانشكده مديريت و اقتصاد - گروه اقتصاد، تهران، ايران , محمدي، تيمور دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده اقتصاد - گروه اقتصاد، تهران، ايران
كليدواژه :
نابرابري , شاخص تايل , شاخص Mld , سطوح تحصيلي , سرمايه انساني
چكيده فارسي :
اين پژوهش با استفاده از داده هاي هزينه- درآمد خانوار در دوره زماني 95-1386 با كمك تجزيه شاخص تايل وMLD به ارزيابي نابرابري درآمدي بين ودرون مناطق شهري ايران طي دوره ي مورد نظر و برآورد سهم سطوح تحصيلات در ايجاد اين نابرابري درآمدي مي پردازد. نتايج نشان مي دهد كه در طي دوره بررسي سال 86 اقتصاد ايران با بيشترين نابرابري درآمدي مواجه بوده است همچنين سهم بالاي نابرابري درون منطقه اي از نابرابري كل را نشان مي دهد. كمترين ميزان شاخص نابرابري درآمدي به دست آمده از سطوح تحصيلات به منطقه 8 (استان هاي هرمزگان، سيستان وبلوچستان ، كرمان ويزد) و بيشترين به منطقه 6 ( استان هاي تهران البرز وقم) تعلق دارد .يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه سهم درآمد حاصل از سطوح تحصيلي در ايجاد نابرابري دراستان هايي كه تراكم جمعيت وفعاليت بالايي برخوردارند، بيشتر مي باشد. استان تهران با تراكم جمعيت 970 نفر در يك كيلومتر مربع و همچنين با 1886 عدد كارگاه صنعتي 10 نفر كاركن وبيشتر از جمله استان هايي است كه با بيشترين سهم سرمايه انساني در ايجاد نابرابري روبرو است ودر مقابل استان هاي خراسان جنوبي و سيستان و بلوچستان به ترتيب با 5 و15 نفر در هر كيلومتر مربع با 87 و 122كارگاه صنعتي 10 نفر كاركن وبيشتر،جزوه استان هايي هستند كه كمترين سهم سطوح تحصيلات در ايجاد نابرابري را دارا مي باشند.
چكيده لاتين :
This study evaluated intra and inter-regional income inequality in Iran using household cost-income data for the time period from 2007 to 2016 based on the Theil Index and Mean Logarithmic Deviation (MLD) index. It also estimated the contribution of education level to creating income inequality. The results of the study indicated that Iran faced the highest level of income inequality in 2008 compared to the whole studied period. Besides, intra-regional inequality has a major share of total inequality. The lowest income inequality index arising from the education level was found in Region 8 (Hormozgan, Sistan and Baluchestan, Kerman, and Yazd provinces) and the highest income inequality index belonged to Region 6 (Tehran, Alborz, and Qom provinces). The findings of the study also suggested that the income from the education level has a higher share in creating income inequality in provinces with a higher density of population and activities. For instance, Tehran Province with a population density of 970 persons per kilometer square and 1886 industrial workshops with 10 workers and higher has the highest share of human capital in creating income inequality. In contrast, Southern Khorasan and Sistan and Baluchestan provinces with a population density of 5 and 15 persons per kilometer square and 87 and 122 industrial workshops with 10 and more workers have the lowest share of education level contributing to income inequality.
عنوان نشريه :
دانش سرمايه گذاري