تبيين به كارگيري الگوي تئوري محدوديت ها جهت ارزيابي ريسك اعتباري در بانك ها

Explain the application of the theory of constraints model to assess credit risk in banks

كاربرد تئوري محدوديت ها در صنعت بانكداري در دهه اخير مورد توجه قرار گرفته است. تئوري محدوديت ها و حسابداري عملكرد سيستم يكي از تكنيك هاي حوزه حسابداري مديريت است كه بر عامل بهره وري و افزايش جريانات نقد در حال و آينده تاكيد دارد. از اين رو، تبيين معيار ريسك اعتباري از طريق الگوي حسابداري عملكرد سيستم، مي تواند موجب ارتقاي عملكرد بانك ها گردد. در اين پژوهش متغير هاي اساسي 17 بانك كشور در بازه زماني 1397-1387 بر اساس رويكرد متداول (سنتي) و نيز رويكرد مبتني بر تئوري محدوديت ها محاسبه گرديد. همچنين با استفاده از نرم افزار 11EViews مدل هاي آماري مورد آزمون قرار گرفته است. يافته هاي پژوهش دلالت به آن دارد كه به كارگيري تئوري محدوديت ها مي تواند درتبيين و بهبود ريسك اعتباري نقش مناسبي را ايفا نمايد و از اين منظر عملكرد مالي بانك ها را بهبود ببخشد.

The application of Theory of Constraint(s) in the banking industry has been considered in the last decade. Theory of constraints and system performance accounting is one of the techniques in the field of management accounting that emphasizes the factor of productivity and increasing cash flows now and in the future. Therefore, explaining the credit risk criterion through the system performance accounting model can improve the performance of Statistical models were also tested using 11EViews software. research findings indicate that the application of constraint theory can play an appropriate role in explaining and improving credit risk and in this regard improve the financial performance of banks.