آسيب‌شناسي تأثير آموزش مجازي بر يادگيري در شرايط كرونايي؛ بررسي موردي دانشجويان مقطع تحصيلات تكميلي مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره

هدف اين تحقيق، بررسي و آسيب‌شناسي تأثير آموزش مجازي در شرايط كرونايي، بر يادگيري است كه به روش كيفي با رويكرد نظريه داده‌بنياد انجام شده است. جامعه موردمطالعه، دانشجويان مقطع تحصيلات تكميلي مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني و نمونه‌گيري به صورت هدفمند و نظري و ابزار گردآوري داده‌ها، مصاحبه عميق و مشاهده مشاركتي بوده است. براي اين كار، با 10 نفر از دانشجويان مصاحبه صورت گرفت. افزون بر آن، پژوهشگران خوددرگير در آموزش مجازي بوده و بخشي از اشباع نظري حاصل تجربه زيسته‌ و مشاهده مشاركتي‌شان مي‌باشد. به منظور تحليل داده‌ها از رويكرد اشتروس و كوربين استفاده گرديد كه براساس آن، از سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه پديده محوري اين تحقيق «انتقال ناقص مطالب و عدم جبران آن با روش‌هاي آموزشي مكمل» است. شرايط علّي حاكم بر اين پديده، شامل چهار مقوله «كاهش تمركز، مكان نامناسب آموزشي، كاهش انگيزه تحصيلي، ضعف سامانه آموزشي» است. بسترها و شرايط ميانجي نيز عبارتند از: «عدم مهارت يا انس كافي براي فعاليت آموزشي در فضاي مجازي، نهادينه نشدن هنجارهاي آموزش مجازي، ناگهاني بودن شرايط كرونايي، بالا بودن هزينه اينترنت، الزامات قانوني نامناسب». راهبردهاي مواجهه با اين پديده نيز عبارتند از: «مطالعه خودبنيان، مطلوب و كافي دانستن آموزش مجازي، تحمل و تسليم» كه بر اثر آن شاهد پيامدهايي نظير «مطالعه فردي و خودمحور، اشتغال به فعاليت‌هاي غيردرسي و دلسردي و بي‌انگيزه‌گي تحصيلي» خواهيم بود.