نقش نگرش فرهنگي در امنيت رواني-اجتماعي خانواده‌هاي شاهد و ايثارگر

هدف اين پژوهش، شناسايي نقش نگرش فرهنگي در امنيت روانياجتماعي خانواده هاي شاهد و ايثارگر است. روش مورد استفاده در اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري پژوهش را كليۀ خانواده هاي شاهد، ايثارگران، جانبازان و آزادگان مراجع كننده به بنياد شهيد مناطق 1 و 2 و 3 شهر تهران در سال 1400 تشكيل دادند كه 250 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. داده هاي موردنياز با استفاده از پرسشنامه هاي امنيت رواني مزلو (2004)، امنيت اجتماعي انگل هارت (2016) و نگرش هاي فرهنگي هافستد (2000) جمع آوري شد و تحليل داده ها با بهره گيري از آزمون پيرسون، تحليل واريانس و رگرسيون چندگانه انجام گرفت. براساس نتايج محاسبات آماري مشخص شد، نگرش فرهنگي بر امنيت رواني و اجتماعي خانواده هاي شاهد و ايثارگر تأثيرگذار است؛ به عبارت بهتر، ابعاد نگرش فرهنگي قادر هستند تغييرات امنيت رواني و اجتماعي خانواده هاي شاهد و ايثارگر را پيش‌بيني نمايند. در اين راستا، رگرسيون چندگانه تصريح نمود كه مقدار پيش بيني بين نگرش فرهنگي و امنيت رواني (0.019=β) و امنيت اجتماعي (0.032 =β) است. بنابراين، يكي از عوامل تأثيرگذار بر احساس امنيت اجتماعي، پايگاه فرهنگياجتماعي جامعه است.