گذار از حضيض (بررسي ارتقاي عرفاني شخصيت‌هاي رمان زنان بدون مردان)

داستان‌هاي عرفاني، موضوعات ذهني و روحاني را براي نشر آگاهي و معنويت به كار مي‌گيرد‌. آثار بسياري حركت انسان به سمت تعالي و خدا را تحت عنوان عرفان يا سير و سلوك مورد توجه قرار داده‌اند و گاه به بازتعريف‌هايي از اين مفهوم رسيده‌اند. در بين نويسندگان زن معاصر، شهرنوش پارسي‌پور از‌جمله كساني است كه با ديدگاه عرفاني، به داستان‌هاي خود جاني دگرگونه بخشيده است. يكي از آثار اين نويسنده كه با شاخص‌ها و بن‌مايه‌هاي عرفاني، زندگي زنان را به تصوير مي‌كشد، رمان «زنان بدون مردان» است. نويسنده در اين اثر، سير و سلوك را در زندگي زناني كه هر يك نمونه‌‌اي از زنان در اقشار مختلف جامعه‌اند، به تصوير مي‌كشد. اين مقاله با نگرشي اجتماعي و عرفاني به بررسي رمان «زنان بدون مردان» اثر شهرنوش پارسي‌پور پرداخته است. داده‌هاي اين پژوهش با روش كتابخانه‌اي گردآمده است كه پس از مقوله‌بندي با روش توصيفي تحليل‌شده ‌است.