تأثير انسجام خانوادگي و گروه همسالان با رفتارهاي قلدرانه دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر تحليل مسير رابطة انسجام خانوادگي و گروه همسالان با رفتارهاي قلدرانة دانش‌آموزان در شهرستان اسلام‌آباد غرب بود. روش پژوهش پيمايشي از نوع تبييني بود. جامعة پژوهش حاضر تمامي دانش‌آموزان مقطع متوسطة شهرستان اسلام‌آباد غرب در سال تحصيلي 1398-1399 بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، 364 دانش‌آموز انتخاب و بررسي شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامة انسجام خانوادگي، مقياس قلدري ايلينويز، پرسشنامة فشار همسالان، مقياس مقاومت در برابر تأثير همسالان و پرسشنامة هم‌نوايي با همسالان بود. روش تحليل داده‌ها تحليل مسير با استفاده از نرم افزار AMOS بود. نتايج تحليل مسير نشان داد انسجام خانوادگي اثر مستقيم منفي و معناداري بر قلدري دارد. همچنين فشار همسالان افزون بر اثر مستقيم مثبت و معنادار بر قلدري، داراي اثر غيرمستقيم مثبت و معنادار با واسطة هم‌نوايي با همسالان بر قلدري است. مقاومت در برابر تأثير همسالان نيز افزون بر اثر مستقيم منفي و معنادار بر قلدري، داراي اثر غيرمستقيم مثبت و معنادار بر قلدري است. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده هماهنگ‌سازي و مديريت متغيرهاي بافتي درگير در رفتارهاي قلدرانه (مانند خانواده، مدرسه و گروه همسالان) مي‌تواند در درك و كاهش رفتارهاي قلدرانة دانش‌آموزان و متعاقباً كاهش بي‌نظمي‌ها و بدرفتاري‌ها در مدارس بسيار مؤثر باشد..