نقش اعتقادات مذهبي در اخذ تسهيلات بانكي بين مذاهب مطالعه موردي استان كرمانشاه

بدون ترديد رفتار اقتصادي افراد مانند ساير رفتار آن‌ها متأثر از باورهاي مذهبي آن‌هاست. فعاليت‌هاي بانكي اعم از سپرده‌گذاري و يا مراجعه براي دريافت تسهيلات نيز از اين قاعده كلي مستثنا نيست. به‌رغم اجراي قانون بانكداري بدون ربا در ايران، شبهاتي نسبت به اسلامي بودن فعاليت‌هاي بانك‌ها در بين متدينين وجود دارد كه موجب عدم اقبال آن‌ها در مراجعه به بانك و سپردن وجوه خود در بانك‌ها و نيز دريافت تسهيلات از آن‌ها شده است. اين مسئله در بين استان‌هاي با بافت اهل سنت بيشتر به چشم مي‌خورد. در اين پژوهش بر اساس داده‌هاي جمعيتي سال 1390 به بررسي و غربال نمونه‌اي از شهرستان‌هاي استان كرمانشاه با توجه به بافت مختلط شيعه و اهل سنت با استفاده از روش نمونه‌گيري كوكران پرداخته شده و پرسشنامه‌اي ميان آنان توزيع گرديد از ميان تسهيلات مختلف، سه نوع از تسهيلات شامل قرض‌الحسنه و كارمزد آن، جعاله و مرابحه و سود آن‌ها و همچنين جريمه ديركرد اين تسهيلات مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد تفاوت در اخذ تسهيلات بين دو گروه از نظر آماري معني‌دار است. همچنين ضريب همبستگي پيرسون بين اعتقاد مذهبي و تسهيلات قرض‌الحسنه برابر با 0.312 است، در‌حالي‌كه ضريب همبستگي بين تسهيلات جعاله و مرابحه و اعتقاد مذهبي به نسبت بالاتر و به‌ترتيب برابر با 0.87 و 0.785 است. در مجموع نتايج تحقيق حاكي از آن است كه در مناطق سني‌نشين در استان كرمانشاه ميزان استفاده از تسهيلات بانكي كمتر از مناطق شيعه‌نشين مي‌باشد.