ارتباط احساس تنهايي و ترس از ارزيابي منفي اجتماعي با استفادۀ آسيب‌زا از تلفن همراه در دانشجويان

استفادۀ آسيب زا از تلفن همراه به‌شدت در حال گسترش است، و عوامل بسياري مانند احساس تنهايي و اضطراب اجتماعي مي توانند موجب وابستگي و استفادۀ مشكل زا از آن شوند. هدف اين پژوهش بررسي ارتباط احساس تنهايي و ترس از ارزيابي منفي اجتماعي با استفادۀ آسيب زا از تلفن همراه در دانشجويان بود. روش پژوهش توصيفي همبستگي و جامعۀ آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان شهر زاهدان بود. 282 نفر (140 دانشجوي دختر و 142 دانشجوي پسر) با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزار به كار رفته عبارت‌اند از پرسشنامۀ احساس تنهايي راسل (1978)، مقياس ترس از ارزيابي منفي اجتماعي لري (1983) و مقياس استفادۀ آسيب زا از تلفن همراه بيانچي و فيليپس (2005). تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون انجام شد. طبق نتايج، احساس تنهايي توانست به ميزان 32 درصد از واريانس استفادۀ آسيب زا از تلفن همراه را پيش بيني كند (0.566=Beta و 0.01 ‌P). همچنين، وجود ترس از ارزيابي منفي توانست به ميزان 22 درصد از واريانس استفادۀ آسيب زا از تلفن همراه را تبيين كند (0.472 = Beta و 0.01 ‌P). به طور كلي نتايج اين پژوهش نشان داد احساس تنهايي و اضطراب اجتماعي مي توانند موجب وابستگي به تلفن همراه و استفاده مشكل زا از آن شوند.