بررسي تأثير فرهنگ جهادي در بهبود عملكرد شغلي با توجه به نقش ميانجي عدالت سازماني و سرمايه اجتماعي

زمينه و هدف: فرهنگ جهادي، به شكل مطلوبي بر بروندادهاي سازمان نظير بهره‌وري و رضايت شغلي تأثير داشته و قادر است فعاليت‌هاي روزانه كاركنان را در راستاي نيل به اهداف صورت‌بندي شده، ادغام و يكپارچه نمايد. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير فرهنگ جهادي در بهبود عملكرد شغلي با توجه به نقش ميانجي عدالت سازماني و سرمايه اجتماعي اجرا گرديده است.روش‌شناسي: روش اين پژوهش توصيفي همبستگي از نوع پيمايش بوده و 180 نفر از جامعه آماري (كاركنان شركت‌هاي بزرگ و متوسط شهرك صنعتي آران و بيدگل) به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي موردبررسي قرارگرفته‌اند. بدين منظور براي سنجش متغيرهاي پژوهش از مقياس محقق ساخته فرهنگ جهادي، مقياس سرمايه اجتماعي سخايي (1398)، مقياس عدالت سازماني مورهد و نيوهوف (1993) و مقياس عملكرد شغلي پاترسون (1970) بهره گرفته‌شده است.يافته‌ها: يافته‌هاي نشان مي‌دهند كه مدل اثرگذاري فرهنگ جهادي بر عملكرد شغلي با ميانجيگري عدالت سازماني و سرمايه اجتماعي، معنادار و حائز برازش آماري بوده است. به‌عبارتي‌ديگر، فرهنگ جهادي تأثير معني‌دار و مستقيمي بر عملكرد شغلي داشته (β=0/52, t= 8/70, p= 0/001) و مجموعه آثار مستقيم و غيرمستقيم اين شاخص بر عملكرد شغلي برابر با 0/88 هست. درعين‌حال، عدالت سازماني با ضريب مسير 0/41 و سرمايه اجتماعي با ضريب مسير 0/43 بر عملكرد شغلي اثر گذاشته است.نتيجه‌گيري: به هراندازه فرهنگ جهادي در شركت‌هاي صنعتي توسعه يابد، ميزان عدالت اجتماعي و سرمايه اجتماعي در ميان كاركنان آن‌ها ارتقاءيافته و به بهبود عملكرد شغلي آنان منجر مي‌شود.