مقايسه سلامت دندان و خشكي دهان مبتلايان به اسكيزوفرني بستري در بيمارستان با افراد سالم

زمينه: اسكيزوفرني نوعي اختلال روان پزشكي است كه ممكن است با علائم منفي (نظير آپاتي، انزواي اجتماعي و بي انگيزگي) و نقايص شناختي مشخص شود. از ويژگي هاي آن مي توان به عدم رسيدگي به بهداشت فردي، آرايش ظاهري و بهداشت دهان و دندان اشاره كرد. اين مطالعه با هدف بررسي و توصيف وضعيت شاخص هاي مربوط به سلامت دندان و خشكي دهان در افراد مبتلا به اسكيزوفرني بستري شده در بيمارستان رازي شهر تبريز در سال 1398 انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي،80 نفر شامل40 بيمار مبتلا به اسكيزوفرني بستري در بيمارستان رازي تبريز و 40 نفر از بين افراد سالم مراجعه كننده به درمانگاه هاي داخلي اين بيمارستان كه از لحاظ سني و جنسي متناسب با گروه بيماران بودند، به صورت در دسترس و به تعداد مساوي از زنان و مردان انتخاب شدند. وضعيت سلامت دهان و دندان با شاخص تعداد دندان پوسيده، كشيده شده و ترميم شده (DMFT) و شاخص خشكي دهان بررسي شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و با آزمون هاي تي استيودنت، مجذور كاي ، پيرسون و اسپيرمن تحليل آماري شدند. سطح معني داري مطالعه P 0/05 در نظر گرفته شد. يافته ها: در هر دو گروه، 75% مردان سيگاري بودند در حالي كه تمامي زنان هر دو گروه غيرسيگاري بودند. ميانگين DMFT در گروه بيمار (25/19) بيشتر از گروه سالم (56/15) بود (P=0.02). تعداد دندان پوسيده (D) و كشيده شده (M) در گروه بيمار بيشتر از گروه سالم به دست آمد ولي تعداد دندان ترميم شده (F) در گروه سالم بيشتر بود. به رغم اينكه ميانگين DMFT در هر دو گروه بيمار و سالم در مردان بيشتر از زنان بود، از لحاظ آماري تفاوت معناداري به دست نيامد (P=0.51، P=0.02). ميانگين شاخص خشكي دهان در گروه بيماران اسكيزوفرني و گروه سالم به ترتيب 1/45 و 0/35 بود. با توجه به نتايج آزمون t تفاوت بين دو گروه معنادار بود (t=3.47, P=0.001). نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه وضعيت سلامت دهان و دندان در بيماران بستري مبتلا به اسكيزوفرني به طور چشمگيري در سطح پايين تري از افراد سالم جامعه است. بنابراين توجه سياست گزاران حوزه سلامت، درمان گران، مراقبين بهداشتي و بستگان بيمار به پيشگيري از بيماري هاي دهان و دندان، اهميت مضاعفي پيدا مي كند.