تاثير تمرين هوازي بر پروتئين شوك حرارتي27 و فاكتور رشد عصبي مشتق شده از مغز در هيپوكامپ و قشر پيش پيشاني موش هاي ديابتي نوع دو

زمينه: مطالعات تجربي گزارش كرده اند كه سطوح پروتئين شوك حرارتي27 (HSP27) و فاكتور رشد عصبي مشتق شده از مغز(BDNF) در بيماران ديابتي كاهش مي يابد كه با اختلالات شناختي در مغز همراه است. بنابراين افزايش بيان اين دو پروتئين در قسمت هايي از مغز كه با يادگيري و حافظه در ارتباط هستند، مي تواند يكي از اثرات مثبت تمرين هوازي بر بهبود شناخت در بيماران ديابتي باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تاثير تمرين هوازي روي تردميل(ATET) بر پروتئين هايHSP27 وBDNF در قشر پيش پيشاني و هيپوكامپ موش هاي صحرايي با ديابت القا شده توسط استرپتوزوتوسين (STZ) بود. روش كار: در اين مطالعه از 20 سر موش صحرايي بالغ نر نژاد ويستار حدود 3 ماهه با وزن 25±250 گرم استفاده شد. ديابت با رژيم غذايي پرچرب(HFD) به مدت 4 هفته و دوز پايين STZ (35 ميلي گرم/كيلوگرم به صورت تزريق درون صفاقي) القا شد. سپس حيوانات ديابتي به دو گروه 10تايي گروه كنترل(C) و گروه تمرين هوازي(E) تقسيم شدند. برنامه تمريني در هفته اول با سرعت 13 متر در دقيقه، 25 دقيقه در روز، به مدت 5 روز در هفته و با شيب صفر درجه شروع و به تدريج در هفته هشتم به سرعت 27 متر بر دقيقه و مدت 60 دقيقه در روز افزايش يافت. براي مقايسه گروه ها از آزمون تي مستقل در سطح معني داري P lt;0.05 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه هشت هفته ATETبيان پروتئين هاي HSP27 وBDNF را در هيپوكامپ و قشر پيش پيشاني نسبت به گروه كنترل افزايش داد. نتيجه گيري: ATET مي تواند عوارض ناشي از ديابت را كاهش داده و بيان پروتئين هاي HSP27 وBDNF مرتبط با شناخت و شكل پذيري سيناپسي را افزايش دهد و در نتيجه با بيماري هاي نورودژنراتيو سيستم عصبي مقابله كند.