اثر آني استفاده از بريس زانو بر فعاليت الكتروميوگرافيك عضلات اندام تحتاني طي راه رفتن در افراد با زانو ضربدري

زمينه: عوامل مختلفي بيومكانيك راه رفتن را تحت تاثير قرار داده و باعث برهم خوردن كنترل قامتي مي شوند. زانو ضربدري يكي از مهمترين ناهنجاري هاي اندام تحتاني است كه راستاي بدن را تغيير داده و باعث برهم خوردن وضعيت آن مي شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر آني استفاده از بريس زانو بر فعاليت الكتروميوگرافيك عضلات اندام تحتاني در افراد با زانوي ضربدري طي راه رفتن بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي و آزمايشگاهي بود. 24 پسر زانو ضربدري (2030 سال) داوطلب شركت در پژوهش شدند. در دو شرايط با و بدون بريس زانو در مسير 10 متري راه رفتند. فعاليت الكتريكي عضلات منتخب با دستگاه الكترومايوگرافي ثبت شد. از آزمون تي زوجي براي تحليل آماري در سطح معناداري 0.05 استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان دهنده افزايش معناداري فعاليت الكتريكي عضله نيم وتري طي راه رفتن با بريس زانو در مقايسه با شرايط راه رفتن بدون بريس زانو بود (p = 0.037؛ 0.89=d). طيف فركانس فعاليت الكتريكي ساير عضلات اندام تحتاني هيچ اختلاف معناداري را طي استفاده آني از بريس زانو نشان ندادند (P gt;0.05). نتيجه گيري: عضله نيم وتري در افراد با زانو ضربدري ضعف دارد. بنابراين افزايش معنادار در طيف فركانس فعاليت الكتريكي عضله نيم وتري نشان از تاخير در روند خستگي و بهبود عملكرد و فعاليت اين عضله دارد.