فراواني و تظاهرات باليني پوليپ هاي حنجره

زمينه: توده هاي غير نئوپلاستيك حنجره از نوع نئوپلاستيك شايع تر هستند و يكي از شايع ترين آنها پوليپ حنجره است. با توجه به اهميت پوليپ هاي حنجره به عنوان يكي از شايع ترين بيماري هاي حنجره كه مي تواند مشكلات زيادي براي فرد و جامعه ايجاد كند و نبود شواهد كافي در ارتباط با ريسك فاكتورهاي ايجاد آن بويژه در ايران، مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني و بررسي تظاهرات باليني پوليپ هاي حنجره انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 150 بيمار مبتلا به پوليپ حنجره كه از سال90 تا 96 در بخش گوش و حلق و بيني تحت درمان قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شد و پرونده آنها مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات جمع آوري شده شامل سن، جنس، شغل، محل زندگي، شكايت اصلي، سابقه ساير بيماري ها، سابقه خستگي صوتي، سابقه ابتلا به پوليپ در اقوام درجه يك و عادات بيماران بود. آناليزهاي آماري در نرم افزار نسخه 23 انجام شد و سطح معني داري آماري 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: فراواني پوليپ حنجره 150 نفر بود كه 30 درصد آنها در دهه پنجم زندگي خود قرارداشتند. اكثريت شركت كنندگان (84.7%) را مردان تشكيل مي دادند. از نظر محل زندگي 90% شركت كنندگان در شهرها ساكن بودند. گرفتگي صدا شايع ترين شكايت بيماران بود (86%) و در حدود يك سوم آن ها سابقه ريفلاكس معدي مروي را ذكر مي كردند. نيمي از بيماران هيچ گونه استفاده از سيگار، قليان، مواد مخدر يا الكل را نمي دادند و يك سوم آنان از سيگار استفاده مي كردند. نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد در جمعيت مورد بررسي جنسيت مذكر مي تواند باعث افزايش ريسك ابتلا به پوليپ حنجره باشد. همچنين سن 40 تا 60 سال و زندگي شهري مي توانند به عنوان ريسك فاكتور مطرح شوند.