بررسي باور درمان، كيفيت زندگي و تبعيت از درمان از ديدگاه والدين كودكان مبتلا به آسم مراجعه كننده به مراكز آسم و آلرژي استان مازندران

مقدمه : شيوع آسم كودكان در ايران 10.9 است. عدم تبعيت درمان هاي استنشاقي در آسم با كاهش كيفيت زندگي بيماران همراه است اين پژوهش با هدف تعيين ﺑﺎور درمان و كيفيت زندگي و تبعيت درمان كودكان مبتلا به آسم انجام گرفت.روش: اين پژوهش مقطعي بين 170كودك 12-8 ساله مبتلا به آسم مراجعه كننده به مراكز آسم و آلرژي استان مازندران با نمونه گيري مستمر صورت گرفت. داده ها با پرسشنامه كيفيت زندگي، باور درمان، تبعيت درمان جمع آوري شدند.نتايج: ميانگين نمره كيفيت زندگي69.11 ± 32.56 ميانگين نمره ضرورتنگراني 9.2 ± 71.6 بوده و 9.55درصد از كودكان تبعيت از درمان نداشتند. مدت ابتلا تنها متغيري بوده كه با باور درمان ارتباط داشت(011.0=p). كيفيت زندگي دختران و كودكاني كه سابقه مصرف سيگار در خانواده نداشتند، بالاتر بوده است(032.0=P). بين باور درمان و كيفيت زندگي و تبعيت درمان ارتباط مستقيم بدست آمد و با افزايش تبعيت درمان كيفيت زندگي بالاتر بوده است.نتيجه گيري: ﺑﺎور والدين در ﻣﻮرد ﺿﺮورت ﻣﺼﺮف داروﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ تبعيت درمان و كيفيت زندگي كودكان را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ. به كاركنان بهداشتي-درماني پيشنهاد مي شود، با مداخلات آموزشي مناسب و تشويق والدين موجب تبعيت بيشتر درمان و بهبود كيفيت زندگي در كودكان مبتلا به آسم شوند.