بررسي فقهي ضمان خسارت مادي مستند به خطاي مشاور در مشاوره‌هاي روان‌شناختي غيرتبرعي

با گسترش آسيب‌هاي رواني و همچنين پيچيدگي‌هاي زندگي روزمره، مراجعه افراد به مشاور و مراكز مشاوره افزايش چشم‌گيري پيدا كرده و اين امر زمينه را براي ايجاد موضوعات جديد بين‌رشته‌اي فقه و روان‌شناسي فراهم آورده است كه يكي از آن موارد، مقوله ضمان مشاور در مشاوره‌هاي غيرتبرعي است. هدف پژوهش حاضر بررسي فقهي ضمان خسارت مادي مستند به خطاي مشاور در مشاوره‌هاي روان‌شناختي غيرتبرعي است كه به‌روش اجتهادي صورت پذيرفته است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه الف. امكان بررسي فقهيروان‌شناختي اين مسئله با وجود اينكه عنوان مستقلي در ادبيات روايي و فقهي ندارد، امكان‌پذير است، ب. ملاك‌هاي روايات باب كارشناس، ضمان طبيب و خطاي فقيه در فتوا، پشتوانه‌هاي فقهي موضوع موردبررسي است، و ج. خطاي مشاور چنان‌چه عامل اصلي بروز خسارت بوده و منجر به زيان مادي براي مراجع شود، ضمان‌آور خواهد بود. بنابراين مشاور درباره خطايي كه موجب خسارت مادي براي مراجع خود شده است، ضامن محسوب مي‌شود.