شناسايي، اولويت‏بندي و بررسي ميزان انطباق‏پذيري مهارت‏هاي مورد نياز دانش‏آموختگان مهندسي صنايع جهت ورود به بازار كار

بديهي است دانشجوياني كه سطوح بالايي از مهارت‏هاي مورد نياز بازار كار را در خود پرورش داده‏اند، با استقبال كارفرمايان براي همراهي در سازمان‏ها روبه‏رو هستند. هدف پژوهش حاضر، شناسايي مهارت‏هاي مورد نياز دانش‏آموختگان مهندسي صنايع جهت ورود به عرصه‏ كسب‏وكار و سپس رتبه‏بندي سه دانشگاه علم و صنعت ايران، اميركبير و خواجه نصيرالدين طوسي، از لحاظ ميزان همخواني مدل فكري اساتيد دانشكده صنايع با مدل ذهني دانش‏آموختگان شاغل در بازار كار است. با مطالعه منابع كتابخانه‏اي و مصاحبه با خبرگان اعم از اساتيد دانشگاه و دانش‏آموختگان شاغل در بازار كار، فهرستي از مهارت‏هاي مورد نياز دانش‏آموختگان مهندسي صنايع جهت ورود به بازار كار، شناسايي و در قالب يك مدل ارائه مي‏شود. در مرحله بعد با استفاده از روش معادلات ساختاري، به اعتبارسنجي مدل پرداخته شده و در نهايت به رتبه‏بندي دانشكده‏هاي مورد مطالعه پرداخته مي‏شود. نتايج پژوهش نشان داد كه مدل ذهني اساتيد با آنچه نياز واقعي بازار كار است، همخواني چنداني ندارد. در اين بين هر چند شكاف محسوسي بين انطباق نيازهاي مهارتي بازار كار و مدل ذهني اساتيد در هر سه  دانشكده مطالعه‏شده وجود دارد وليكن بالاترين امتياز از لحاظ ميزان همخواني مدل ذهني اساتيد و دانش‏آموختگان موفق شاغل در بازار كار، مربوط به دانشگاه علم و صنعت است. در پايان نيز راهكارهاي عمومي و راهكارهاي خاص هر دانشكده، جهت همخواني هر چه بيشتر مهارت‏هاي مورد نياز مهندسان صنايع در دانشگاه و محيط كسب‏وكار ارائه شده است.