مشكلات نوشتاري زبان آموزان ايراني: ايجاد يك چارچوب بافت حساس براي تمرين مهارت نوشتن

اين پژوهش كيفي به بررسي مشكلات نوشتاري زبان آموزان ايراني پرداخته و چهارچوبي بافت حساس (Contextsensitive Framework)را با توجه به اين مشكلات، براي دانشجويان زبان براي تمرين نوشتن ارائه داده است. براي دستيابي به اهداف مطالعه، بر اساس نمونه گيري آسان (Convenience sampling)، 14 دانشجوي كارشناسي رشته مترجمي زبان انگليسي از دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن در اين پژوهش شركت كردند. هر كدام از آنها مقاله اي پنج پاراگرافي نوشتند و در مصاحبه اي نيمه ساختاري(Semistructured interview) شركت كردند تا مشكلات خود را در زمينه نوشتن بيان كنند. محققان مقاله ها را با توجه به سر فصل پنج مؤلفه اي جكوب(1981) Jacob, 1981)) ارزيابي كردند تا نوع مشكلات نوشتن را شناسايي كنند. علاوه بر اين، مصاحبه ها رونويسي شدند و داده ها بر اساس مراحل سيستماتيك كوربين و استراوس(2014) Strauss (Corbin, 2014) كه شامل كد گذاريهاي باز، محوري و انتخابي (Open, Axial and Selective Coding)مي باشند كدگذاري شدند. يافته ها نشان داند كه دانشجويان ايراني بيش ازهرچيزي در مكانيك نوشتار مشكل داشتند.پس از آن، گرامر، سازماندهي درايجاد مؤلفه هاي مقاله ، انسجام ، محتوا و واژگان به ترتيب به عنوان بيشترين تاكمترين ميزان فراواني مشكلات شناسايي شدند. علاوه بر اين، احساسات منفي مانند اضطراب و عدم انگيزه باعث برخي مشكلات نوشتاري شدند. بر اين اساس، محققان يك چارچوب سه مرحله اي بافت حساس براي تمرين نوشتن ايجاد كردند. در اين چارچوب فعاليت هاي مراحل پيش از نوشتن، حين نوشتن و پس از نوشتن با توجه به مشكلات نوشتاري دانشجويان مشخص شدند تا به آنها كمك شود بر مشكلات نوشتاري خود غلبه كنند.