تأثير راهبردهاي آموزشي درونداد-محور و برونداد-محور بر استفاده از ساختارهاي وارونه انگليسي

هدف پژوهش حاضر مقايسه تاثير سه تكنيك آموزش فرم و معنامحور بر تفسير، توليد و بازسازي يكي از ساختارهاي وارونگي انگليسي است. در اين راستا 122 زبان‌آموز ايراني در چهار گروه آموزش پردازشي، ويرايش متن، برجسته‌سازي متني و كنترل تقسيم شده و در پيش‌آزمون و پس‌آزمون‌ها شركت كردند. نتايج نشان‌دهنده برتري عملكرد گروه آموزش پردازشي و ضعف عملكرد گروه برجسته‌سازي متني بود. يافته‌هاي مربوط به عملكرد اين دو گروه حاكي از آن است كه تكنيك‌هاي صريح آموزشي براي يادگيري ساختارهاي پيچيده موثرتر از تكنيك‌هاي ضمني هستند. همچنين نتايج نشان داد گرچه آموزش پردازشي بر‌اساس درون‌داد است اما تاثيراتش قابل ‌انتقال به فعاليت‌هاي برون‌دادي نيز مي‌باشد. علاوه بر اين، طبق يافته‌هاي پژوهش حاضر، ويرايش متن مي‌تواند در بهبود عملكرد زبان آموزان هم در تفسير و هم در توليد ساختار مورد نظر موثر باشد. طبق نتايج اين پژوهش مي‌توان آموزش صريح دستور همراه با فعاليت‌هاي معنادار مبتني بر درون‌داد را توصيه كرد.