پديد آورندگان :
عشايري، طاها دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم اجتماعي - گروه تاريخ و جامعه شناسي , جهان پرور، طاهره دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده علوم اجتماعي و رسانه , عباسي، الهام دانشگاه پيام نور تهران - گروه علوم اجتماعي
كليدواژه :
اخلاق اجتماعي ايرانيان , بي تفاوتي جمعي , جمع گرايي , فراتحليل , نوع دوستي
چكيده فارسي :
آنچه در اتحاد قومي- فرهنگي ايران نقش مهمي ايفا مي‌كند، مسئله نوع‌دوستي و اهميت دادن ايرانيان به ارزش‌هاي جمع‌گرايانه است كه در كمك به زلزله‌زدگان استان آذربايجان شرقي- ورزقان (1391)، استان كرمانشاه (1395)، سيل‌زدگان استان لرستان (1397)، و رفتارهاي خيرين در كمك به نيازمندان جامعه در بحران كرونا
(1399-1398)، خود را نمايان ساخته است. هدف از اين تحقيق، بررسي فراتحليلي پژوهش‌هاي انجام‌شده در موضوع نوع‌دوستي و عوامل مؤثر بر افزايش آن است. سؤال تحقيق اين است كه علت اينكه جامعه ايراني به ارزش‌هاي جمع‌گرايانه اهميت مي‌دهند و كنش جمع‌گرايانه را پايه تفاهم اجتماعي قرار مي‌دهند، چيست؟ روش پژوهش از نوع كمّي- فراتحليل، حجم نمونه 21 سند تحقيقاتي، روش نمونه‌گيري قضاوتي- هدفمند، و در بازه زماني 1385-1400 بوده است. نتايج نشان مي‌دهد كه روش تصادفي خوشه‌اي چند مرحله (45 درصد) و حجم نمونه (44 درصد) بين
301-400 قرار دارد. سطح نوع‌دوستي در سه سطح بالا با 68.74 درصد فراواني، متوسط با 29.97 درصد فراواني، و پايين با 1.27 درصد فراواني قرار دارد. ميزان گرايش به نوع‌دوستي در بين زنان (49 درصد)، بيشتر از مردان است. با ارتقاي ميزان تحصيل افراد از ديپلم به دانشگاهي، از ميزان نوع‌دوستي آنها كاسته مي‌شود. هرچه درآمد افزايش يابد، نوع‌دوستي در ميان شهروندان اهميت بيشتري مي‌يابد. در سنين كمتر از 20 و 31 به بالا، نوع‌دوستي نيز افزايش مي‌يابد. افرادي كه در روستا زندگي مي‌كنند، نوع‌دوست‌تر از افراد شهري هستند و اين مقدار، 58 به 41 درصد است. نتايج تحليلي نشان مي‌دهد كه بين عوامل اجتماعي (مشاركت در انجمن خيريه، اعتماد اجتماعي، انسجام جمعي، بي‌تفاوتي جمعي، حضور در شبكه مجازي)، فرهنگي (سرمايه فرهنگي، تعلق مذهبي، اخلاق اجتماعي، ارزش‌هاي اجتماعي، كنش ايثارگرايانه) و عوامل رواني (فردگرايي اجتماعي، احساس تعلق اجتماعي، همدلي اجتماعي، تعهد اجتماعي، رضايت اجتماعي، امنيت اجتماعي) با نوع‌دوستي ايرانيان رابطه معني‌داري وجود دارد و 35 درصد از تغييرات نوع‌دوستي را تبيين كرده‌اند.
چكيده لاتين :
What plays an important role in the ethnic-cultural unity of Iran is the issue of altruism and the importance of Iranians to collectivist values in helping the earthquake victims of East Azarbaijan province (2010), Kermanshah province (2016), flood victims of Lorestan province (2018), and behavior To the needy of the society in the crisis of Corona (1399-1398), has shown itself. The purpose of this study is a meta-analytical study of the research conducted on the subject of altruism and the factors affecting its increase. The research question is why Iranian society attaches importance to collectivist values and bases collectivist action on social understanding? The research method was quantitative-meta-analysis, the sample size was 21 research documents, the sampling method was purposeful, and in the period of 2006-2007. The results show that the multi-stage cluster random method (45%) and sample size (44%) are between
301-400. The level of altruism is at three levels: high with 68.74% frequency, medium with 29.97% frequency, and low with 1.27% frequency. The tendency towards altruism is higher among women (49%) than men. As people improve their education from diploma to university, their altruism decreases. As income increases, altruism becomes more important among citizens. Lower than 20 and 31 & above, altruism also increases. People living in rural areas are more altruistic than urban people, at 58 to 41 percent. Analytical results show that between social factors (participation in charity, social trust, collective cohesion, collective indifference, presence in the virtual network), cultural (cultural capital, religious affiliation, social ethics, social values, selfless action) and psychological factors (Social individualism, sense of social belonging, social empathy, social commitment, social satisfaction, social security) have a significant relationship with Iranian altruism and have explained 35% of the changes in altruism.
