تملك شهرداري دراملاك خصوصي واقع شده طرح هاي عمراني از نگاه فقه اماميه

Municipal ownership in private properties located development projects from the perspective of Imami jurisprudence

زمينه و هدف: تمليك اراضي و املاك شهروندان يكي از برنامههاي جاري شهرداري است كه به منظور اجراي طرح هاي عمومي و عمراني شهرداري يكي از پيچيده ترين و سخت ترين فعاليت هاي حقوقي است كه تطبيق آن با احكام فقه اماميه بسيار مهم مي باشد، مواد و روشها: اين تحقيق از نوع نظري و به روش توصيفي- تحليلي ميباشد و روش جمع آوري اطلاعات از نوع كتابخانه اي و با مراجعه به اسناد، كتب و مقالات صورت گرفته است. يافتهها: قانونگذار با الهام از قاعده ضمان يد از حقوق مالكانه در برابر استيلاي نامشروع و بدون داشتن حق شهرداري بر اين حقوق، جلوگيري ميكند. ملاحظات اخلاقي: در اين مقاله سعي شده است ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانتداري رعايت شود. نتيجه گيري: در تصرف و تملك املاك خصوصي واقع در طرح هاي عمراني شهرداري، اذن مالك شخصي شرط نيست، حتي اگر او بگويد اجازه نميدهم، عدم اجازهاش مانع نيست. اما اين جواز در صورتي كه از وليّ فقيه باشد، جائز مي باشد و منافاتي با ضمان وضعي ندارد. بر اين اساس قدرت حكومت در جامعه، مطابق با مصالح اجتماعي اعمال مي شود؛ به گونه اي كه حقوق خصوصي افراد، تاب مقابله با آن را ندارد.

Background and Aim: Acquisition of lands and properties of citizens is one of the current programs of the municipality, which is one of the most complex and difficult legal activities in order to implement public and development plans of the municipality, which is very important to comply with the rules of Imami jurisprudence. Materials and Methods: This research is of theoretical type and descriptive-analytical method and the method of data collection is library and has been done by referring to documents, books and articles. Findings: The legislator, inspired by the rule of iodine guarantee, protects property rights against illegitimate domination without having the right of the municipality over these rights. Ethical considerations: In this article, we have tried to observe the originality of the texts, honesty and trustworthiness. Ethical considerations: In this article, we have tried to observe the originality of the texts, honesty and trustworthiness. Conclusion: In the possession of private property located in municipal development projects, the permission of the personal owner is not a condition, even if he says I will not allow, his lack of permission is not an obstacle. However, this permission is permissible if it belongs to the Supreme Leader and does not conflict with the status guarantee. Accordingly, the power of government in society is exercised in accordance with social interests; In such a way that the private rights of individuals cannot be challenged.