بررسي سطح سواد سلامت و موانع دستيابي به اطلاعات سلامت در مراجعين به بيمارستان شهيد مصطفي خميني

مقدمه و هدف: سـازمان بهداشـت جهانـي، سـواد سـلامت را بـه عنـوان يكـي از بزرگتريـن تعييـن كننده هــاي امــر سـلامت معرفــي نمــوده اســت. هدف از اين مطالعه تعيين سطح سواد سلامت و موانع دستيابي به اطلاعات سلامت در مراجعين به بيمارستان شهيد مصطفي خميني    بود. مواد و روش ها: اين پژوهش به صورت مطالعه اي مقطعي در سال 1399 بر روي 385 نفر از مراجعين به بيمارستان انجام گرفت. ابزار گردآوري، پرسشنامه اي حاوي سه بخش سئوالات فردي و دموگرافيك، سوالات بررسي سطح سواد سلامت، سوالات بررسي موانع دستيابي به اطلاعات سلامت مي باشد. داده هاي جمع آوري شده در اين پژوهش با استفاده از نرم افزار  SPSS(ver 22) آناليزشد و از آزمون هاي كاي اسكوير، فيشر و رگرسيون خطي چندگانه استفاده گرديد. سطح معني داري در اين مطالعه كمتر از 0.05 در نظرگرفته شده است. نتايج: از مجموع افراد شركت كننده 55.1 در صد زن بودند، ميانگين سني افراد مورد مطالعه 15.44 ± 41.69  بود. حدود 67.8 درصد از شركت كنندگان در گروه سواد سلامت ناكافي و مرزي بودند. بين سطح سواد سلامت و سن،  جنسيت، تحصيلات و تأهل شركت كنندگان ارتباط معناداري وجود داشت  (P 0.0001 ).  بيشترين مانع در هر دو گروه، سواد سلامت كافي و سواد سلامت ناكافي ، نزديك نبودن مركز سلامت به منزل ما بود. بهترين متغيرها براي پيش‌گويي سطح سواد سلامت، جنسيت و موانع دستيابي به اطلاعات سلامت، نمي دانم چگونه مراقب سلامت خود باشم ، نمي دانم چگونه با اينترنت كاركنم ، اطلاعات كمك به تصميم گيريم نمي كند بود. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته هاي مطالعه حاضر افراد با سواد سلامت مطلوب درصد كمي را به خود اختصاص مي دهند؛ لذا سياست گذاران سلامت در امر افزايش سواد سلامت در جامعه به ويژه در افراد مسن تر و يا با تحصيلات كمتر بايد بيشتر تلاش و برنامه ريزي نمايند.