بررسي محيط توسعه استعداد در فوتبال: كاربرد مدل ATDE

هدف اين تحقيق بررسي محيط توسعه استعداد در فوتبال بر اساس مدل ATDE است. اين تحقيق، از نظر نوع، توصيفي _ پيمايشي؛ از نظر روش، ميداني و از نظر هدف، كاربردي بود. جامعه آماري تحقيق، كليه صاحب‌نظران ليگ دسته يك فوتبال، ليگ‌هاي استاني و تيم‌هاي پايه (با حداقل 5 سال سابقه) و روش نمونه‌گيري از نوع غير تصادفي و هدفمند بود. نمونه آماري بر مبناي قاعده اول باركلاي و همكاران (1996) به تعداد 10 برابر شاخص‌هاي بُعد خانواده كه داراي بيشترين شاخص در ميان ابعاد مدل اندازه‌گيري بود، معادل حداقل 100 نفر تعيين شد. ابزار تحقيق با استفاده از ابعاد اصلي مدل هنريكسن و همكاران (2010) و گوهررستمي و همكاران (2017) و گويه‌هاي آن با استفاده از مطالعه كتابخانه‌اي و ميداني طبق طيف پنج ارزشي ليكرت تنظيم شد؛ همچنين روايي سازه به‌وسيله تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي، روايي صوري توسط 16 صاحب‌نظر و پايايي پرسشنامه نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ با مقدار 0/75تأييد شد.نتايج نشان داد در بين عوامل مؤثر بر محيط توسعه استعدادهاي رشته فوتبال عامل رشد استعداد (3/78)، بروز استعداد (3/57) و حمايت از استعداد (3/34) بيشترين اولويت را داشتند. همچنين نتايج تحليل عاملي تأييدي نشان داد در عامل رشد استعداد، مربيان (0/94)؛ در عامل بروز استعداد، خانواده (0/91) و در عامل حمايت از استعداد، كارشناسان (0/92) بيشترين تأثير را در تبيين توسعه استعدادهاي فوتبال داشتند.بر اساس يافته‌ها، باشگاه بايد جهت فراهم‌سازي بستر‌هاي موردنياز براي توسعه استعدادهاي فوتبال، تمركز بيشتري روي عامل رشد استعداد (مرحله دوم فرايند استعداديابي) نسبت به دو عامل ديگر داشته باشد.