مدل‌يابي روابط ساختاري سرزندگي تحصيلي بر خلاقيت شناختي با نقش واسطه‌اي خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان دانشگاه آزاد شهر تهران

Modeling the Structural Relationships of Academic Buoyancy on Cognitive Creativity with the Mediating role of Academic Self-Efficacy of Students of Tehran Azad University

مقدمه: توانايي خلاق بودن يكي از سه توانايي عمده انسان است كه براي دست‌يابي به موفقيت اهميت دارد. از اين رو انجام پژوهش در اين زمينه حائز اهميت است. هدف: هدف پژوهش حاضر مدل‌يابي روابط ساختاري سرزندگي تحصيلي بر خلاقيت با نقش واسطه‌اي خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان مي‌باشد. روش: طرح پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي به شيوه مدل‌يابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي شهر تهران در رشته‌هاي علوم انساني بود. با استفاده از روش نمونه-گيري تصادفي خوشه‌اي تعداد 384 نفر به عنوان نمونه جهت شركت در اين پژوهش انتخاب شدند و پرسشنامه-هاي سرزندگي تحصيلي دهقاني‌زاده و حسين‌چاري خلاقيت شناختي عابدي و خودكارآمدي ايلروي و باينتينگ را تكميل كردند. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از روش‌هاي همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري به كمك نرم‌افزارهاي SPSSV19 و LISRELV8.80 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد سرزندگي تحصيلي اثر مستقيم و معني‌داري بر خودكارآمدي تحصيلي (0/42) و خلاقيت شناختي (0/48) داشت. همچنين سرزندگي تحصيلي به واسطه خودكارآمدي تحصيلي اثر غيرمستقيم و معني‌داري بر خلاقيت شناختي (0/56) داشت. نتيجه‌گيري: در نهايت بر اساس نتايج اين پژوهش مي‌توان گفت سرزندگي تحصيلي به واسطه خودكارآمدي تحصيلي بر خلاقيت شناختي اثر دارد، از اين رو آگاهي روان‌شناسان، مشاوران و ساير متخصصان از اين متغيرها جهت ارتقاي خلاقيت شناختي دانشجويان مي‌تواند كمك‌كننده باشد.

Introduction: Creativity is one of the three major human abilities that is important for success. Therefore, conducting research in this field is important. Objective: The aim of this study is to model the structural relationships of academic buoyancy on creativity with the mediating role of students' academic self-efficacy. Method: The design of the present study is descriptive and correlational by structural equation modeling. The statistical population included all students of Islamic Azad University of Tehran in the fields of humanities. Using cluster random sampling method, 384 people were selected as a sample to participate in this study and completed the Dehghani-Zadeh & Hossein Chari academic buoyancy, Abedi Cognitive Creativity and McIlroy & Bunting self-efficacy questionnaires. Pearson correlation methods and structural equation modeling using SPSSV19 and LISRELV8.80 software were used to analyze the data. Results: The results showed that academic buoyancy had a direct and significant effect on academic self-efficacy (0.47) and cognitive creativity (0.50). Also, academic buoyancy due to academic self-efficacy had an indirect and significant effect on cognitive creativity (0.56). Conclusion: Finally, based on the results of this study, it can be said that academic buoyancy has an effect on cognitive creativity through academic self-efficacy, so the knowledge of psychologists, counselors and other experts on these variables can be helpful in promoting students' cognitive creativity.