بررسي اثرات ماليات سبز بر مخارج دولت و رفاه اقتصادي خانوارها با استفاده از مدل نورد هاووس

امروزه محيط زيست به عنوان يكي از مهم‌ترين اركان توسعه پايدار قلمداد مي‌شود و توسعه ساير بخش‌هاي اقتصادي و اجتماعي در گروي پايداري و كاركرد صحيح آن معنا پيدا مي‌كند. استفاده از ماليات‌هاي زيست‌محيطي روشن نوين براي تخصيص بهينه منابع در راستاي افزايش رفاه اجتماعي است. ماليات‌هاي محيط زيستي، بر اين نظر استوارند،كه هر كس به نسبت سهمي كه در آلوده‌سازي محيط دارد، بايد ماليات پرداخت كند، يعني هزينه صرف شده، در كاهش خسارات ناشي از آلودگي را متحمل شود. هدف از مقاله حاضر بررسي اثرات ماليات سبز بر مخارج دولت و رفاه اقتصادي خانوارها با استفاده از مدل نورد هاووس است. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار GAMS انجام شد. نتايج نشان داد كه با افزايش نرخ ماليات بر بازدهي سرمايه منجر به افزايش درآمدهاي مالياتي مي‌شود و به دولت‌ها كمك مي‌كند هزينه جبران آلودگي‌ها را تأمين كنند و در نتيجه كيفيت محيط زيست افزايش پيدا كند. براساس مدل نورد هاووس اعمال ماليات سبز موجب كاهش رشد اقتصادي در كوتاه مدت و افزايش آن در بلند مدت مي‌شود. همچنين براساس اين مدل وضع ماليات سبز بر رفاه اقتصادي تاثير مي‌گذارد؛ اين در حالي است كه توليد كل كاهش مي‌يابد. افزايش رفاه در دوره‌هاي بعد از اعمال ماليات سبز افزايش مي‌يابد. با كاهش توليد، ميزان فراغت افزايش مي‌يابد و منجر به خنثي كردن كاهش مصرف ناشي از كاهش توليد و افزايش رفاه اقتصادي مي‌شود.