روش‌ شناسي ارتباطي: مشاركت در ارزيابي تأثيرات اجتماعي در پژوهش‌هاي روان شناختي

Communicative methodology: Contributions to social impact assessment in psychological research

در اثر پژوهش‌ها، روش‌هاي مختلفي براي پايش و ارزيابي بهبودها در جامعه بسط و توسعه يافته‌ است. اين روش‌هاي ارزيابي شامل شاخص‌هايي براي گردآوري شواهد كمي و كيفي تأثير اجتماعي علمي است كه در كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و بلندمدت به دست آمده است. در روان¬شناسي، تأثير پژوهش‌ها عمدتاً پس از چاپ نتايج آنها در نشريه¬هاي علمي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است؛ اما روش‌هاي ارزيابي تأثير اجتماعي پژوهش‌هاي روان¬شناختي كمتر شناخته¬شده است. ارزيابي تأثير در حوزه‌هاي روان¬شناسي تربيتي و روان¬شناسي سازماني، هم‌افزايي‌هايي را با رويكردهاي پايين به بالا ارائه مي‌دهد كه صداي شهروندان و ذي¬نفعان را در تجزيه و تحليل‌ها لحاظ مي‌كنند. بدين ترتيب روش‌شناسي ارتباطي نيز به ‌عنوان يك روش مفيد براي ارزيابي تأثير اجتماعي پژوهش پديدار مي‌شود. هرچند روش‌شناسي ارتباطي، تأثيرات اجتماعي را در علوم اجتماعي به شكل گسترده‌اي تشريح كرده است، دانسته‌هاي ما درباره چگونگي استفاده از آن و تأثيرات به¬دست¬آمده در پژوهش‌هاي روان¬شناختي، اندك است. اين مقاله، موضوع چگونگي دستيابي به تأثير اجتماعي در روان¬شناسي را از طريق روش‌شناسي ارتباطي بيشتر بازمي‌كند و به‌طور ويژه بر مباني نظري روش‌شناسي ارتباطي، اصول پژوهش‌هاي روان¬شناختي و برخي اقدامات مهم در اجراي روش‌شناسي ارتباطي در رابطه با طراحي كميته‌هاي مشورتي، كارگروه‌ها و جلسات عمومي در پژوهش، متمركز است. علاوه بر اين مقاله حاضر نشان مي‌دهد كه چگونه روش‌شناسي ارتباطي در موارد گويا در پژوهش‌هاي روان¬شناسي به اجرا درآمده است. مقاله را با نتيجه‌گيري و توصيه‌هايي براي بررسي بيشتر شيوه‌هايي كه تأثيرات اجتماعي پژوهش روان¬شناختي را به ‌وسيله روش‌شناسي ارتباطي امكان‌پذير مي‌سازد، به پايان مي‌بريم.

Recent advancements in the social impact assessment of science have shown the diverse methodologies being developed to monitor and evaluate the improvements for society as a result of research. These assessment methods include indicators to gather both quantitative and qualitative evidence of the social impact of science achieved in the short, medium, and long terms. In psychology, the impact of research has been mainly analyzed in relation to scientific publications in journals, but less is known about the methods for the social impact assessment of psychological research. Impact assessment in the domains of educational psychology and organizational psychology presents synergies with bottom-up approaches that include the voices of citizens and stakeholders in their analyses. Along these lines, the communicative methodology (CM) emerges as a methodology useful for the communicative evaluation of the social impact of research. Although the CM has widely demonstrated social impact in the social sciences, less is known about how it has been used and the impact achieved in psychological research. This article unpacks how to achieve social impact in psychology through the CM. In particular, it focuses on the theoretical underpinnings of the CM, the postulates linked to psychological research and some key actions for the implementation of the CM in relation to the design of Advisory Committees, working groups, and plenary meetings in research. Furthermore, it shows how the CM has been implemented in illustrative cases in psychological research. The article finishes with a conclusion and recommendations to further explore the ways in which the CM enables the social impact of research in psychology..