تأثير تمرين تناوبي سرعتي بر ميزان پراكسيداسيون ليپيدي، ظرفيت آنتي اكسيداني تام و فيبروز بافت قلب در موش‌ بزرگ آزمايشگاهي

مقدمه و هدف: فعاليت ورزشي يكي از روش هاي كم هزينه و قابل دسترس براي كاهش خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي-عروقي است. با اين حال، تمرينات ورزشي با رويكرد سنتي از نظر زماني كارآمد نيست. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير تمرين تناوبي سرعتي (SIT) با تكرارهاي 10 ثانيه اي بر ميزان مالون دي آلدهيد (MDA)، ظرفيت آنتي اكسيداني تام (TAC) و فيبروز بافت قلب در موش هاي بزرگ آزمايشگاهي سالم انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، بيست سر موش بزرگ آزمايشگاهي نر بالغ (250-220 گرم) به صورت تصادفي به دو گروه كنترل (10=n, Co,) و تمرين SIT (10ST , n=) تقسيم شدند. گروه ST 5 هفته، پس از دوره آشناسازي يك هفته­اي و تست حداكثر سرعت، هفته­اي 3 جلسه تحت تمرين قرار گرفتند. ميزان فيبروز، MDA و TAC بافتي قلب بررسي شد. داده­ها با آزمون آماري تي مستقل تحليل شد نتايج: درصد فيبروز بافتي قلب در گروه (0.64±4.34)ST نسبت به گروه (1.5± 8) CO به­طور معني­داري كمتر بود (0.003=P). ميانگين MDA بافت قلبي در گروه (mM 0.13± 1.5)ST نسبت به گروه CO (mM 0.22± 2.56) به­طور معني­داري پايين­تر بود (P˂0.001). ميانگين TAC در گروه ST (mM 0.10±1.27) نسبت به گروه CO (mM 0.60±0.74) به طور معني­داري بالاتر بود (P˂0.001). نتيجه گيري: بر پايه ي يافته هاي اين پژوهش، SIT روش تمرين كم هزينه ي مناسبي براي قلب است كه مي تواند ضمن كمك به افزايش ظرفيت آنتي اكسيداني تام، به كاهش ميزان فيبروز بافت قلبي و MDA بينجامد.