بررسي خودكارآمدي مادران كودكان يك تا پنج سال در زمينه پيشگيري از اسهال

مقدمه با وجود پيشرفت هاي بهداشت و درمان دركشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه از جمله ايران، هنوز آمار بالايي از ابتلاي كودكان به اسهال و عوارض جدي ناشي از آنها گزارش مي شود. در اين زمينه خودكارآمدي مادران در پيشگيري، كنترل و درمان اسهال از اهميت بسزايي برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعيين خودكارآمدي مادران كودكان يك تا پنج سال در زمينه پيشگيري از اسهال در مهدكودك هاي شهر قزوين سال 1399 انجام شد. روش در اين مطالعه توصيفي مقطعي از بين مادران داراي كودكان 5-1 سال مهدكودك هاي شهر قزوين 400 نفر كه داراي معيارهاي ورود به مطالعه شامل حداقل سواد خواندن و نوشتن، سلامت جسمي رواني به بيان خود بودند انتخاب شدند. نمونه گيري به صورت تصادفي خوشه اي و در دو مرحله انجام شد. در مجموع 20 مهد كودك و سپس از هر مهد كودك 20 مادر انتخاب شدند . براي جمع آوري داده ها از فرم جمعيت شناختي و پرسشنامه خودكارآمدي مادران در پيشگيري از اسهال زودرس كودكي (The Maternal SelfEfficacy Scale for Preventing Early (Childhood گرديد. نتايج: در اين مطالعه ميانگين و انحراف معيار نمره خودكارآمدي مادران در پيشگيري از اسهال در كودكان ( 11.8) ± 47.104بود كه در محدوده پايين قرار داشت . ارتباط معناداري بين سن مادر، سطح تحصيلات، وضعيت اقتصادي و تعداد فرزندان مادران و نمره خودكارآمدي آنان مشاهده نشد. نتيجه گيري: خودكارآمدي پايين مادران كودكان در اين مطالعه نشاندهنده لزوم برنامه ريزي جهت اجراي برنامه هاي آموزشي براي مادران است. پيشنهاد مي شود اين مطالعه در ساير شهرهاي كشور نيز انجام شود تا بتوان با تدوين اطلس دقيقي از وضعيت خودكارآمدي مادران در زمينه اسهال با اجراي مداخلات آموزشي مناسب، بروز اسهال در گروههاي سني پرخطر را كاهش داد.