ضوابط روشي انتساب نظريه‏ هاي علمي به قرآن در مطالعات ميان رشته‌اي از ديدگاه آيت ‏الله جوادي آملي

پژوهش‎هاي ميان‎رشته‎اي قرآني گر چه از يك‏سو، پيوند مستحكم علم و دين و از سوي ديگر در تبيين اعجاز علمي و از سوي سوم در تفسير علمي، كاربرد دارد؛ اما در صورت بي‏توجهي به ضوابط فهم صحيح و عدم برداشت صحيح از قرآن، انتساب و انطباق نظريات علمي با آن، نوعي تفسير به رأي، ايجاد التقاط و تحميل و تحريف، محسوب مي‏شود. بدبن رو استخراج و كاربست ملاك‎هاي ارزيابي پژوهش‎هاي ميان‎رشته‎اي قرآني ضروري است. اين پژوهه در صدد است با روش توصيفي، ضوابط فهم صحيح قرآن را از ديدگاه آيت‎الله جوادي آملي، استخراج و معرفي نمايد. يافته هاي اين جستار نشانگر آن است كه هر چند از ديدگاه ايشان، فهم قرآن براي عموم ممكن و لازم است؛ اما استناد و احتجاج به برداشت‏ها، از نظر روشي منوط به رعايت شش نكته؛ شامل 1.توجه به ادبيات عرب و علوم پايه بدون اصالت دادن به قواعد اعتباريِ آن علوم، 2. توجه به گوناگوني گزاره‏هاي قرآني از نظر اِخباري، اِنشايي، تمثيلي و نمادين بودن، 3. مد نظر قرار دادن پيوند حقايق جهان‎شناختي با خداشناختي در قرآن و اختلاف زبان قرآن با بيان علم، 4. بهره‏مندي روشمند از عقل و يافته‏هاي علمي در فهم قرآن و پرهيز از هرگونه التقاط، تحميل و تطبيق هاي نامدلل، 5. پرهيز از جمود بر شأن نزول و مصاديق در عين توجه به آنها و 6. كنار نهادن هر گونه قياس و استحسان است.