اثربخشي برنامه آموزشي "مرا محكم بگير" بر صميميت، رفتارهاي دلبستگي و رضايت زناشويي در دانشجويان متاهل

Effectiveness of "Hold Me Tight" Educational Program on Intimacy, Attachment Behaviors, and Marital Satisfaction among Married Students

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي برنامه آموزشي "مرا محكم بگير" بر صميميت، رفتارهاي دلبستگي و رضايت زناشويي در دانشجويان متاهل دانشگاه علامه طباطبائي است. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون- پيگيري با گروه كنترل است. جامعة آماري شامل تمام دانشجويان متاهل دانشگاه علامه طباطبائي است كه 40 نفر (20 زوج) از آن‌ها به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به ‌صورت تصادفي در 2 گروه جاي‌گذاري شده‌اند (10 زوج در گروه آزمايش و 10 زوج در گروه كنترل). آزمون صميميت باگاروزي (MINQ)، رفتارهاي دلبستگي (BARE) و سازگاري زناشويي اسپاينتر (DAS) بر روي شركت كنندگان اجرا شد. گروه‌ آزمايش در 8 جلسه 2 ساعته با استفاده از برنامة "مرا محكم بگير" مورد مداخله قرار گرفتند و براي گروه كنترل مداخله‌اي صورت نگرفت. در پايان مداخله و 6 ماه بعد مجدداً آزمون‌هاي صميميت، رفتارهاي دلبستگي و سازگاري زناشويي اجرا گرديد و نتايج با استفاده از تحليل كواريانس تحليل شد. نتايج نشان داد كه برنامه آموزشي "مرا محكم بگير" بر صميميت، رفتارهاي دلبستگي و رضايت زناشويي در دانشجويان متاهل دانشگاه علامه طباطبائي تأثير معناداري داشته است (05/0p<). نتايج آزمون پيگيري نشان مي‌دهد كه اثر برنامه مرا محكم بگير بر رفتارهاي دلبستگي همسر، رضايت زناشويي و صميميت در مدت 6 ماه باقي‌مانده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه برنامه "مرا محكم بگير" براي بهبود روابط زوجين به طور كلي و براي افزايش صميميت، رفتارهاي دلبستگي (پاسخگري، در دسترس بودن و مشاركت) و رضايت زناشويي (سازگاري بين زوجين) براي دانشجويان و جمعيت عمومي استفاده كرد.

The aim of this study was to investigate the effectiveness of the "Hold Me Tight" educational program on intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction in married students of Allameh Tabataba’i University. The research is a quasi-experimental study with a pretest-posttest-follow-up design with a control group. The statistical population includes all married students of Allameh Tabataba’i University, of which 40 (20 couples) were selected by available sampling and randomly assigned to two groups (10 couples in each the experimental and control group). The tools which are used included the Marital Intimacy Needs Questionnaire (MINQ), the Brief Accessibility, Responsiveness and Engagement scale (BARE), and the Dyadic Adjustment Scale (DAS). The experimental group was intervened in 8 sessions of 2 hours using the " Hold Me Tight " program and no intervention was performed for the control group. At the end of the intervention and 6 months later, the tests of intimacy, attachment behaviors, and marital adjustment were performed again and the results were analyzed using analysis of covariance. The results showed that "Hold me tight" has a significant effect on intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction in participants (p <0.05). The follow-up test shows that the effect of the HMT program remains within 6 months in attachment behaviors of partner, marital satisfaction, and intimacy. In conclusion, the HMT program can be used to improve couples' relationships in general and to increase intimacy, attachment behaviors (responsiveness, accessibility, and engagement), and marital satisfaction (dyadic adjustment) for married students and the general population.