شماره ركورد :
1288718
عنوان مقاله :
بررسي فراواني كنترل مطلوب گليسميك پس از اضافه شدن داروي سيتاگليپتين به رژيم درماني در بيماران ديابتي نوع 2
عنوان به زبان ديگر :
The Frequency of Optimal Glycemic Control After Adding Sitagliptin on Treatment Regimen of Patient With Type 2 Diabetic
پديد آورندگان :
بوستاني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - دانشكده پزشكي - گروه داخلي , رشيدي، حميرا دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - مركز تحقيقات ديابت - پژوهشكده سلامت , صداقت، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - مركز تحقيقات ديابت - پژوهشكده سلامت
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
334
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
345
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
مهار كننده DPP-4 , ديابت مليتوس تيپ دو , سيتاگليپتين , كنترل گليسميك
چكيده فارسي :
زمينه و هدف مهار كننده هاي دي پپتيديل پپتيداز- 4 ( DPP-4 ) شامل سيتاگليپتين يك كلاس جديد از داروهاي آنتي هاپرگليسميك خوراكي براي ديابت مليتوس نوع 2 هستند. هدف اين مطالعه بررسي فراواني كنترل گليسميك پس از اضافه شدن داروي سيتاگليپتين به رژيم درماني در بيماران ديابت نوع 2 است. روش بررسي اين مطالعه اپيدميولوژيك تحليلي بر روي 120 بيمار ديابتي نوع 2 مراجعه كننده به درمانگاه ديابت بيمارستان امام خميني در سال 1398 - 1399 انجام شد. سيتاگليپتين ( 100 ميل يگرم در روز) به درمان هاي قبلي ديابت نوع 2 (متفورمين / متفورمين+گليكلازيد / متفورمين+انسولين بازال) اضافه شد. اثرات درماني و كنترل گليسمي (تغييرات HbA1C ) بعد از 3 ماه درمان، با ابتداي مطالعه مقايسه شد. يافته ها نتايج اين مطالعه نشان داد بعد از 3 ماه درمان سطح FBS، BS-2h و HbA1C در سه گروه در مقايسه با ابتداي مطالعه، به طور معني داري كاهش يافت ( 0001 / P<0 )، اما وزن بيماران تغيير معني داري را نشان نداد ( 568 / P=0 ). اختلاف معني داري در فراواني كنترل گليسمي بين بيماران تحت درمان با سيتاگليپتين با داروهاي مختلف وجود نداشت ( 501 / P=0 ). نتايج نشان داد بيماران جوا نتر ( 041 / P=0) با مدت ابتلا به ديابت كوتا هتر ( 021 / P=0 ) و سطح HbA1C بالاتر در ابتدا ( 0001 / P<0 ) كاهش بيشتري در سطح HbA1C را نشان دادند. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد سيتاگليپتين (در تركيب با انواع مختلف رژيم هاي درماني) قابليت بهبود كنترل گليسمي وجلوگيري از هيپوگليسمي و افزايش وزن را دارد و م يتواند به عنوان يك داروي مفيد در بيماران ديابتي نوع 2 استفاده شود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives Dipeptidyl peptidase-4 inhibitors (DPP4-I) including sitagliptin is a new therapeutic class of oral anti-hyperglycemic drugs for T2DM. The aim of this study was to evaluate the frequency of glycemic control after adding sitagliptin on treatment regimen of patient with type 2 diabetic. Subjects and Methods This cross-sectional study conducted on 120 patients with type 2 diabetes mellitus referring to diabetes clinic of Imam Hospital, Ahvaz in 2019-2020. Sitagliptin (100 mg/day) was added to the preexisting therapy for type 2 diabetes (metformin / metformin + gliclazide / metformin + insulin). Therapeutic effects and glycemic control (Changes in the glycated hemoglobin (HbA1c) level) after 3 months of treatment were compared with the baseline. Results The result of this study showed that after 3 months of treatment the level of FBS, BS-2h and HbA1C in 3 groups were significantly reduced compared with before treatment (P<0.0001), but the patients weight in the three groups were not significantly changed (P=0.568). There was no significant difference in the frequency of glycemic control between the patients treated with different concomitant drugs (P=0.501). The results revealed that patients younger age (P=0.041), shorter disease duration (P=0.021) and with higher HbA1c levels at baseline (P<0.0001) were likely to show more decreased in HbA1c levels. Conclusion Our study shows that sitagliptin (in combination with different type of treatment regimens) has the potential to improve glycemic control and prevent hypoglycemia and weight gain, and can be considered a useful drug in patients with type 2 diabetes mellitus.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
فايل PDF :
8687896
لينک به اين مدرک :
بازگشت