اثر ارتباط دعاوي بر گسترش صلاحيت محلي در آيين دادرسي مدني ايران و فرانسه

The effect of connection between actions on the development of local jurisdiction in Iranian and French civil procedure

اصل صلاحيت مرجع قضايي محل اقامت خوانده يك اصل جهاني است. اين قاعده در راستاي تسهيل دادرسي و صرفه‌جويي در هزينه‌هاي دعوا و اداره شايستة جريان دادرسي در طول زمان در برابر انتقادها، انعطاف حقوقي نشان داد و از كليت آن كاسته شد. يكي از مواردي كه كليت اين اصل را تخصيص زده است، «ارتباط دعاوي» مي‌باشد. در حقيقت يكي از آثار ارتباط دعاوي گسترش صلاحيت محلي ‌است. در اين پژوهش قلمرو گسترش صلاحيت محلي ناشي از ارتباط دعاوي در آيين دادرسي مدني ايران و فرانسه مورد بررسي قرار گرفته است.

The principle of judicial jurisdiction of the place of Defendant is a universal principle. In the face of criticism, this rule has been legally flexible and reduced its totality in order to facilitate trial and providence of adjudication costs and to properly manage the flow of trial over time. "Connection between actions" is one of the exceptions to the generality of this principle. In fact, the development of local jurisdiction is one of the effects of connection between actions. In this study, the scope of development of local jurisdiction resulting from the connection between actions in the civil procedure of Iran and France has been investigated.