مقايسه تأثير يادگيري مشاركتي و شيوه سنتي يادگيري (سخنراني) بر مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان مقطع پايه رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شيراز درسال 1398

Comparison of the effect of collaborative learning and traditional learning method (lecture) on communication skills of medical students in Shiraz University of Medical Sciences in 1398

پژوهش حاضر با هدف مقايسه تأثير يادگيري مشاركتي و شيوه سنتي يادگيري بر مهارت­هاي ارتباطي دانشجويان رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال 1398 انجام شد. اين پژوهش از نوع مطالعات نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون بود. جامعه آماري در اين پژوهش كليه دانشجويان علوم پايه دانشكده پزشكي شيراز در سال 98 بود. نمونه آماري بر اساس فرمول كوكران 208 نفر تعيين گرديد. كه به روش يادگيري مشاركتي آموزش ديدند و مهارتهاي ارتباطي قبل و بعد از آموزش مورد بررسي قرار گرفت. در اين پژوهش از پرسشنامه مهارتهاي ارتباطي كوئين دام كه مشتمل بر 34 سؤال است و توسط موسسه كوئين دام (2004) منتشر شده است استفاده شد. داده­هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون­هاي آماري تي استيودنت و مقايسه زوجي در نرم­افزار spss نسخه 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد ميانگين و انحراف معيار دانشجويان شيوه آموزشي سنتي (46/2 ±54/140) و ميانگين و انحراف معيار دانشجويان شيوه آموزشي مشاركتي (98/1 ±31/142) مي باشد. براساس نتايج اين پژوهش مي توان اظهار داشت دانشجويان آموزش ديده به روش مشاركتي از بينش و آگاهي بالاتر درخصوص فرايند ارتباط و همين طور از قاطعيت بيشتري نسبت به دانشجويان شيوه سنتي برخوردار مي باشند. نتايج پ‍ژوهش نشان داد كه شيوه آموزشي مشاركتي بر ميزان مهارت ارتباطي دانشجويان تأثيرگذار بوده است و دانشجويان از ميزان مهارت ارتباطي بيشتري نسبت به قبل از آموزش برخوردار بوده­اند و يادگيري مشاركتي به شكلي معنادار موجب تعالي و ارتقاي مهارتهاي ارتباطي دانشجويان در گروه مشاركت محور گرديده است.

This study aimed to compare the effect of collaborative learning and traditional learning methods on medical students' communication skills at Shiraz University of Medical Sciences in 1398. This research was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design. The statistical population in this study was all basic science students of Shiraz Medical School in 1998. The statistical sample was determined based on Cochran's formula of 208 people. Those who were trained in collaborative learning and communication skills before and after training were examined. The Queen Livestock Communication Skills Questionnaire, which consisted of 34 questions published by the Queen Livestock Institute (2004), was used in this study. The collected data were analyzed using Student's t-test and paired comparison in SPSS software (23). The present study's findings showed that students' mean and standard deviation is the traditional educational method (140.54 46 2.46), and the mean and standard deviation of students is the collaborative educational method (142.31 98 1.98). Based on the results of this study, it can be stated that students trained collaboratively have higher insights and knowledge about the communication process and have more determination than students of the traditional method. The results showed that the collaborative educational method affected students 'communication skills. Students had more communication skills than before; education and collaborative learning significantly improved students' communication skills in the participation-oriented group.