تجربه زيسته جانبازان قطع نخاعي (70 درصد) از فرزند آوري

Lived Experience of War Veterans with Complete Spinal Cord Injury: A Study Focusing on the Process of Having Children

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر شناخت وضعيت جانبازان قطع نخاعي كمر و گردن و فرآيند فرزندآوري آنهاست. جانبازان به‌عنوان گروههايي كه پس از جنگ از نظر روحي و جسمي درگير پيامدهاي ناخوشايند ناشي از جنگ قرار گرفته‌اند نسبت به گروههاي ديگر معلول درگير مشكلات «فردي»، «اجتماعي» و «خانوادگي» از جمله فرزندآوري هستند. مشكلاتي كه هيچ‌گاه مطرح نشده و تنها از راه نزديك شدن به زندگي آنان مي‌توان آنها را دريافت. روش: روش‌شناسي تحقيق، كيفي و روش آن، پديدارشناسي و به لحاظ ماهيت پاسخ به پرسشها چرايي، چگونگي و چيستي است. بدين منظور با 20 نفر از جانبازان (مرد ) كه بين سالهاي 1360 تا 1375 ازدواج كردهاند و با مشكلات بي‌فرزندي و يا فرزندآوري مواجه بودند در سه استان تهران، اصفهان و قم مصاحبه صورت گرفت. مصاحبه تا اشباع نظري ادامه يافت. يافته‌ها: جانبازان به تناسب موقعيتهاي مختلفي كه در آن قرار گرفتهاند يعني مديريت خانواده، فشارهاي ديگر زندگي (مضيقه فرزند و فرزندآوري) از طريق مؤلفه‌هاي «اعتقادي»، «رواني و عاطفي»، «اقتصاد» و «حقوقي و قانوني» جهت تثبيت و استمرار و در نهايت «خود تنظيمي خانواده» و زندگي مشترك زوجين دست به انتخاب زدند. بحث: دليل ازدواج جانبازان تنها خروج از تنگناهاي متنوعي كه با آن درگير بودند، اعلام شد. رويكرد تقليل‌گرايانه به ازدواج و تشكيل خانواده داراي پيامدهايي نظير 1. آشيانه خالي (خانه هاي بدون فرزند). 2. نارضايتي جنسي طرفين 3. پزشكي شدن فرزندآوري و تك‌فرزندي 4. بار سنگين و فشار نقشي همسران جانباز 5. فرزند خواندگي بوده است. همسران آنها نيز بيشتر در جايگاه مراقبتگري قرار دارند، از نظر تعداد فرزندان انواع مختلفي از خانواده‌هاي بدون فرزند، فرزندخوانده، فرزندآوري از راه درمان، و فرزند‌آوري از راه طبيعي و فرزند شهيد در ميان آنها وجود دارد. ناتواني جنسي، ناباروري و ناتواني در بچه‌دار شدن از مهم‌ترين معضلاتي است كه اين خانواده‌ها آن را تجربه مي‌كنند.

Introduction: The aim of this study is to identify the conditions of war veterans with lumbar and cervical complete spinal cord injuries and their experience in the process of having children. Method: The study uses a qualitative methodology, essentially applying a phenomenological approach to answering questions of why, how, and what. For this purpose, we interviewed 20 male veterans who (after becoming a veteran) got married between 1981 and 1996 and faced problems such as childlessness or other problems involving having children, in three provinces, namely Tehran, Isfahan and Qom. Interviews with veterans continued until theoretical saturation was reached. Findings: Depending on different situations they experience – i.e. in terms of family management, other forms of pressures experienced in their lives., e.g. childlessness and having children, veterans chose to stabilize and continue family life and eventually moving towards “self-regulation of family” and married life through their “belief”, “psychological and emotional”, “economic”, and “legal” components. Discussion: Research results show that veterans got married because it was the only way to avoid the various troubles they faced. This reductionist approach to marriage and starting a family had consequences that some of them could not later get rid of. These consequences include: (1) empty nests (houses without children); (2) sexual dissatisfaction of the couples; (3) attempts to have children through medical interventions and having an only child; (4) heavy burden and role pressure for veterans’ spouses, and (5) adoption. Their spouses often act as caregivers for veterans and their children.