عنوان مقاله :
الگوي فرصت سازيِ قرنطينه خانگي ناشي از كرونا مبتني بر فرصتها و تهديدهاي ادراك شده
عنوان به زبان ديگر :
Corona Home-quarantine Opportunity Creation Model Based on Perceived Opportunities and Threats
پديد آورندگان :
پورموسوي خانقشلاقي، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده علوم انساني، تهران، ايران , خداداي سنگده، جواد دانشگاه علامه طباطبايي - گروه علوم تربيتي و روانشناسي، تهران، ايران , كلائي، اعظم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده علوم انساني، تهران، ايران
كليدواژه :
الگوي فرصت سازي , قرنطينه خانگي , ويروس كرونا , زنان
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تدوين الگوي مفهومي فرصتسازي بر اساس تجارب زيسته زنان از فرصتها و تهديدهاي ادراك شده در هنگام قرنطينه خانگي ناشي از كرونا بود.
روش: در اين تحقيق، در قالب يك طرح كيفي و به روش پديدارشناسانه، 12 نفر از زنان شهر تهران به روش نمونهگيري هدفمند انتخاب شدند و با استفاده از مصاحبه نيمهساختاريافته، دادههاي حاصل از آن با استفاده از روش تحليل تماتيك (مضموني) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافتهها: براساس يافتهها، شش بعد خانوادگي (قوام بخشي خانواده/ ناتواني در كنترل مسائل)، فردي (شادابي عملكردي/ كرختي عملكردي)، معنوي(توسلجويي/ بيصبري)، اقتصادي(اقتصاد مقاومتي/ سوء مديريت مصرف)، اجتماعي(همكاري سياستهاي اجرايي/ عدم همراهي سياستهاي اجرايي) و بهداشتي(خودمراقبتگري/ اقدام به رفتارهاي پرخطر) با نگاه تهديد و فرصت در ايام قرنطينه حاصل شد. هر يك از اين ابعاد داراي مضامين فرعي نيز بود. در نهايت مدل مفهومي جهت فرصتسازي در اين ايام از يافتهها استخراج شد.
بحث: هر شش بعد خانوادگي، فردي، معنوي، اقتصادي، اجتماعي و بهداشتي در فرصت سازي و تدوين الگو نقش داشتند.
چكيده لاتين :
Introduction: The aim of the present study was to develop a conceptual model of opportunity creation based on women's lived experiences of perceived opportunities and threats during corona home quarantine.
Method: For this purpose, in a qualitative and phenomenological method, 12 women in Tehran were selected by purposive sampling method and using semi-structured interviews, the data were analyzed using thematic content analysis method.
Findings: The findings of the study indicated that the six dimensions of family (family consistency/inability to control problems), individual (functional well-being/functional numbness), spiritual (recourse/impatience), economic (resistance economy/ consumption laziness), social (Cooperation of executive policies/non-compliance with executive policies) and health (self-care/taking risky behaviors) was achieved by looking at threats and opportunities during quarantine. Each of these dimensions also had sub-themes. Finally, a conceptual model for opportunity creation was extracted from the findings.
Discussion: All six dimensions of family, individual, spiritual, economic, social, and health were involved in creating opportunities and modeling.
عنوان نشريه :
رفاه اجتماعي